Το βρωμερό ψάρι, όπως λέει η παροιμία, πάντα βρωμάει από το κεφάλι. Στις Βρυξέλλες, η μυρωδιά γίνεται όλο και πιο δυσάρεστη.

Απόρρητα μηνύματα, έρευνες για απάτες και νεποτισμός ζωγραφίζουν μια ηγεσία εκτός ελέγχου

Διαφθορά στις Βρυξέλλες: Το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Βρυξέλλες – Η διαφθορά δεν είναι απλά ένα μεμονωμένο σκάνδαλο στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά μια «νέα κανονικότητα», σύμφωνα με αποκαλύψεις και κριτικές που καταγράφουν συστημικές αδυναμίες και ατιμωρησία στην κορυφή. Το αίσθημα της ατιμωρησίας βασιλεύει: «Όλοι ξέρουν πως σχεδόν πάντα τη γλιτώνουν», τόσο οι ευρωκράτες όσο και ένα δημόσιο που φαίνεται να έχει κουραστεί να απαιτεί λογοδοσία.

Pfizergate: Σκοτεινές συμφωνίες και απόρρητα μηνύματα

Το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ έκρινε πρόσφατα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε λάθος στο μπλοκάρισμα της πρόσβασης στα μυστικά μηνύματα της Προέδρου Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σχετικά με τη συμφωνία αγοράς εμβολίων COVID-19 της Pfizer αξίας 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παρά τη δικαστική απόφαση, η διαφάνεια παραμένει φάντασμα: Δημοσιογράφοι εκτιμούν ότι «το κοινό δεν θα τα δει ποτέ» τα κείμενα. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: «Καμία διαφάνεια στην κορυφή».

Επιτροπή ή «Συμβούλιο Consiglieri»;

Η διαφθορά δεν περνά απαρατήρητη από όλους. Η πρώτη Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια, Έμιλι Ο’Ράιλι, προέτρεψε τα ΜΜΕ να ερευνήσουν το Pfizergate το 2023 – και έμεινε «έκπληκτη» από την αδιάφορά τους. Δεν δίστασε να συγκρίνει το επιτελείο της φον ντερ Λάιεν με τους «consiglieri» (έμπιστους συμβούλους) της μαφίας, υπογραμμίζοντας μια κουλτούρα μυστικότητας και ανεξέλεγκτης δύναμης.

Ο Επίτροπος, η λοταρία και η ασυλία

Σύγχρονες ιστορίες διαφθοράς δεν αφορούν μόνο συμφωνίες δισεκατομμυρίων. Ο Ντιντιέ Ρέιντερς, πρώην Επίτροπος Δικαιοσύνης (2019-2024), ερευνάται για απάτη με λοταρίες. Το εύλογο ερώτημα: Γιατί η αστυνομία μπόρεσε να ερευνήσει τον χώρο του μόνο αφού παραιτήθηκε και έχασε την ασυλία του; Η προστασία των ισχυρών φαίνεται να υπερισχύει της δίωξης της αλήθειας.

Κανόνες για όλους... εκτός από την Επιτροπή;

Τα δικαστήρια της ΕΕ επιβάλλουν τεράστια πρόστιμα σε χώρες και εταιρείες για παραβιάσεις. Όταν όμως η έρευνα στρέφεται προς ισχυρά πρόσωπα στην ίδια την Επιτροπή, οι διαδικασίες γίνονται... προσεκτικές. Ταυτόχρονα, όπως σημειώνεται, συνάδελφοι της φον ντερ Λάιεν χρησιμοποιούν την κατηγορία της «διαφθοράς» για να τιμωρήσουν απείθαρχα μέλη, εκθέτοντας ένα διττό και πολιτικοποιημένο σύστημα δικαιοσύνης.

Νεποτισμός: Το δίκτυο της εξουσίας

Το πρόβλημα δεν σταματά σε απάτες και μίζες. Νεποτισμός αναπτύσσεται απρόσμενα. Ο Μάρτιν Ζελμάιρ, πρώην διευθυντής του προέδρου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, «προωθήθηκε γρήγορα» στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Επιτροπής το 2018, σε μια κίνηση που στόχευε στο να «μπλοκάρει την αντίσταση» εσωτερικά. Επιπλέον, η OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης) έχει τεκμηριώσει περιπτώσεις όπου επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασύλου της ΕΕ παρέβησαν κανόνες για να τοποθετήσουν φίλους σε υψηλές θέσεις.

Η «κανονικοποίηση» της σήψης: Απολογία ή παραίτηση;

Πολλοί ειδικοί και παρατηρητές της ΕΕ αναγνωρίζουν τη διαφθορά στις Βρυξέλλες, αλλά την «δικαιολογούν» με ένα επικίνδυνο επιχείρημα: «Κάποιες εθνικές κυβερνήσεις είναι χειρότερες». Αυτή η ρητορική – αν δεν είναι απλή τεμπελιά – μοιάζει με σκόπιμη προσπάθεια να νομιμοποιηθεί το δυσλειτουργικό σύστημα. Το ερώτημα παραμένει: Μπορεί η Ευρώπη να απαιτεί δημοκρατία και διαφάνεια από τα κράτη μέλη, όταν η ίδια η ηγεσία της ζει στην σκιές της ατιμωρησίας;

Το βρωμερό ψάρι, όπως λέει η παροιμία, πάντα βρωμάει από το κεφάλι. Στις Βρυξέλλες, η μυρωδιά γίνεται όλο και πιο δυσάρεστη.

---