Επικίνδυνη κλιμάκωση στο Ουκρανικό
Μετά τις δηλώσεις του καγκελαρίου Merz ότι έχει συμφωνηθεί με τη Γαλλία, Βρετανία και τους Αμερικανούς η χρήση των δυτικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από την Ουκρανία ακόμη και σε στόχους εντός της Ρωσίας αλλάζει η μέχρι τώρα περιοριστική πολιτική που δεν …
Από τον Νίκο Τόσκα1
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις τείνουν στη συνέχιση του πολέμου, με μεγαλύτερη ευρωπαϊκή εμπλοκή αλλά και περισσότερες ουκρανικές απώλειες.
Μετά τις δηλώσεις του καγκελαρίου Merz ότι έχει συμφωνηθεί με τη Γαλλία, Βρετανία και τους Αμερικανούς η χρήση των δυτικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από την Ουκρανία ακόμη και σε στόχους εντός της Ρωσίας αλλάζει η μέχρι τώρα περιοριστική πολιτική που δεν επέτρεπε να προσβληθούν στόχοι πέραν των ουκρανικών συνόρων. Αφήνεται δηλαδή ελεύθερη η ουκρανική ηγεσία να πλήξει στρατηγικούς και τακτικούς ρωσικούς στόχους οπουδήποτε.
Επιπλέον ο Γερμανός καγκελάριος έχει δηλώσει ότι δεν θα δίνονται πληροφορίες για τον εξοπλισμό που χορηγείται στην Ουκρανία.
Πρακτικά, αυτό τυπικά σημαίνει ότι οι γαλλοβρετανικοί πύραυλοι αέρος-αέρος SCALP/STORM SHADOW με βεληνεκές 250+ χλμ, οι γερμανικοί TAURUS (εφόσον χορηγηθούν) με βεληνεκές 500+ χλμ και οι αμερικανικοί εδάφους-εδάφους με βεληνεκές 300 χλμ θα μπορούν να πλήττουν ρωσικές πόλεις ή κόμβους συγκοινωνιών ή στρατιωτικές εγκαταστάσεις, χωρίς την άδεια των χωρών που τους έχουν παραχωρήσει.
Ουσιαστικά όμως η προσβολή στόχων σε τέτοιες μεγάλες αποστάσεις απαιτεί επιτήρηση του στόχου από δορυφόρους κάτι που δεν έχουν οι Ουκρανοί. Αλλιώς θα γίνει στα τυφλά και μόνο εναντίον σταθερών στόχων. Επομένως απαιτείται συνεργασία με τις μεγάλες δυνάμεις.
Η ρωσική πλευρά απάντησε ότι θα απαντήσει με ανάλογα πλήγματα. Και έχει αυτή τη δυνατότητα με τους υπερηχητικούς πυραύλους από αεροσκάφη και τους αντίστοιχους με τους δυτικούς πυραύλους εδάφους-εδάφους Iskander. Για να μην αναφέρουμε τους συμβατικούς πυραύλους πολλαπλών κεφαλών Oreshnik.
Οι ενέργειες των Γερμανών, Βρετανών, Γάλλων αποσκοπούν να εδραιώσουν την ευρωπαϊκή πολιτική της ‘’οικονομίας του πολέμου’’. Τους ενδιαφέρει να παραταθεί ο πόλεμος για να κερδίσουν χρόνο πολεμικής προετοιμασίας άσχετα αν αυτό θα είναι σε βάρος της Ουκρανίας που χάνει όλο και περισσότερα εδάφη καθημερινά και ήδη η αρχική γραμμή άμυνας των Ουκρανών έχει σπάσει και τώρα δίνουν αγώνα σε ενδιάμεσους κατοικημένους τόπους μέχρι τον Δνείπερο. Οι Αμερικανοί αντίθετα επιθυμούν να πιέσουν τον Πούτιν για υποχωρήσεις και διακοπή του πολέμου.
Ο Merz πιέζεται από ένα μέρος του βιομηχανικού κατεστημένου να αρχίσει πάλι τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου, με αμερικανική εποπτεία, γιατί ήδη η γερμανική οικονομία έχει μηδενίσει την αναπτυξιακή πορεία της. Στοχεύει όμως στην πελατεία της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι Ρώσοι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την εκεχειρία. Για την ακρίβεια δεν θέλουν να αφήσουν στους Ουκρανούς χρόνο για να ανασυγκροτηθούν και σίγουρα θα πιέσουν στους καλοκαιρινούς μήνες για μεγαλύτερα εδαφικά κέρδη.
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις τείνουν στη συνέχιση του πολέμου, με μεγαλύτερη ευρωπαϊκή εμπλοκή αλλά και περισσότερες ουκρανικές απώλειες.
Ο Νίκος Τόσκας είναι υποστράτηγος ε.α. και πρώην υπουργός
Η Φαβιανή Στρατηγική της Ρωσίας: Το Παιχνίδι του Χρόνου και της Εξάντλησης στην Ουκρανία
Η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει μετατραπεί σε έναν ανταγωνισμό αντοχής, όπου ο Πούτιν εφαρμόζει μια στρατηγική Φαβιανή — ένα πλάνο 2.200 ετών, που πήρε το όνομά του από τον Ρωμαίο στρατηγό Φάβιο Μάξιμο. Αντί να αναζητά αποφασιστικές νίκες, η Μόσχα επιλέγει να εξαντλήσει την Ουκρανία μέσω συστηματικής πίεσης, αποδυναμώνοντας τόσο το μέτωπο ό…
Η εγχώρια βιομηχανία του "Made in the USA" του Τραμπ: Μια αντιφατική προσπάθεια;
Η προσπάθεια της διοίκησης Τραμπ να αναβιώσει την αμερικανική βιομηχανία υπό το πρίσμα του "Made in the USA" αποτελεί ένα σύνθετο εγχείρημα, το οποίο, όπως φαίνεται, κρύβει σημαντικές αντιφάσεις. Ενώ ο στόχος της ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής και η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι αναμφισβήτητα θετικός, η μέθοδος επίτευξής του εγείρει ερωτήματα, ειδι…