Τα Διλήμματα της Δύσης στον Πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας: Αντιμέτωποι με μια Σκληρή Πραγματικότητα
Του Insider
Εισαγωγή
Η δυτική στρατηγική στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας αντιμετωπίζει μια κρίσιμη καμπή. Ενώ η κυβέρνηση του Κιέβου και οι σύμμαχοί της εξακολουθούν να υποστηρίζουν την αφήγηση μιας "ουκρανικής νίκης", ένας αυξανόμενος αριθμός αναλυτών – συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στο δυτικό στρατόπεδο – προειδοποιούν ότι η πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης και η γεωπολιτική στασιμότητα υπονομεύουν τις προσδοκίες. Αυτό το άρθρο εξετάζει τα πιεστικά διλήμματα που αντιμετωπίζει η Δύση.
1. Η Εδαφική Πραγματικότητα: Ρωσικές Προόδους έναντι της Δυτικής Αισιοδοξίας
Πρόοδος στο Πεδίο της Μάχης: Τον Ιούνιο του 2025, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν περίπου 556 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην ανατολική Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών πόλεων όπως η Σεβιέρσκ και η Προχρέστιβκα. Αυτό αντιστοιχεί στις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες για την Ουκρανία από τον Νοέμβριο του 2024 (
Κριτικές για την Ανακοίνωση της Δύσης: Αν και η Δύση τονίζει τις ουκρανικές αντεπιθέσεις, όπως την προσπάθεια στα βόρεια της Χάρκοβου, αναλυτές σημειώνουν ότι αυτές οι επιχειρήσεις έχουν σταματήσει χωρίς σημαντικά εδαφικά κέρδη. Το αμερικανικό περιοδικό The American Conservative χαρακτηρίζει τη δυτική αφήγηση ως "πολεμική ψευδαίσθηση," υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία έχει σταθερά το πλεονέκτημα από το φθινόπωρο του 2024.
2. Οικονομική Εξάντληση: Η Κατάρρευση της Βιομηχανικής Βάσης της Ουκρανίας
Απώλεια Κρίσιμων Πόρων: Η ουκρανική βιομηχανία έχει υποστεί σημαντικό πλήγμα:
Κοιτάσματα Λιθίου: Τα κοιτάσματα στο Ντόνμπας, που αποτελούν μέρος των σημαντικότερων αποθεμάτων λιθίου στον κόσμο, βρίσκονται πλέον υπό ρωσικό έλεγχο.
Βιομηχανικές Περιοχές: Οι περιοχές του Ντόνμπας και της Ζαπορίζια – που συνέβαλαν στο 40% του ουκρανικού ΑΕΠ πριν από τον πόλεμο – έχουν καταστραφεί ή είναι υπό ρωσική κατοχή.
Συνέπειες: Η οικονομία της Ουκρανίας έχει συρρικνωθεί κατά περισσότερο από 30% από το 2022. Η εξάρτησή της από τη δυτική βοήθεια (πάνω από $100 δισεκατομμύρια από τις ΗΠΑ/ΕΕ) είναι μη βιώσιμη μακροπρόθεσμα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA).
3. Η Ευρωατλαντική Συνοχή υπό Πίεση: Κόπωση και Διαφωνίες
Κόπωση στη Βοήθεια: Η δημόσια υποστήριξη στη Δύση έχει μειωθεί:
ΗΠΑ: Το Κογκρέσο καθυστέρησε την αποστολή νέων όπλων τον Μάιο του 2025, με ορισμένους Ρεπουμπλικάνους να υποστηρίζουν ότι η Ουκρανία πρέπει να "συζητήσει με την Ρωσία."
ΕΕ: Η ένταξη στην ΕΕ έχει παγώσει. Ο καθηγητής Ρίτσαρντ Σάκουα, ειδικός σε θέματα Ευρώπης, αναφέρει: "Ένας αυξανόμενο αριθμός κρατών-μελών βλέπει την Ουκρανία ως οικονομικό βάρος, όχι ως μελλοντικό μέλος" (Financial Times, 10 Ιουνίου 2025).
Διαφωνίες για τη Στρατηγική: Η Γαλλία και η Γερμανία πιέζουν για διαπραγματεύσεις, ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Πολωνία, Βαλτικές χώρες) απαιτούν περισσότερα όπλα. Η Βρετανία παραμένει η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που υποστηρίζει σθεναρά το δικαίωμα της Ουκρανίας να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα για χτυπήματα εντός της Ρωσίας.
4. Το Δίλημμα της Δύσης: Συνέχιση του Αγώνα ή Διαπραγμάτευση;
Η Δύση αντιμετωπίζει δύο μη ελκυστικές επιλογές:
Πρώτη επιλογή: Συνέχιση της Στρατιωτικής Υποστήριξης .
Πλεονέκτήματα: Διατηρεί την ουκρανική αντοχή, καθυστερεί τη ρωσική νίκη
Μειονέκτήματα: ανθρώπινη δυστυχία, αυξάνει τον κίνδυνο κλιμάκωσης και εμπλοκής του ΝΑΤΟ
Δευτερη επιλογη :Πίεση για Διαπραγματεύσεις
Πλεονεκτήματα: Τερματίζει τον πόλεμο, διατηρεί κάποια ουκρανική κυριαρχία
Μειονέκτήματα: Αναγνωρίζει ρωσικές κατακτήσεις, αποθαρρύνει άλλους σύμμαχους
Η Θέση της Ουκρανίας: Ο Πρόεδρος Ζελένσκι απορρίπτει οποιαδήποτε συζήτηση για παραχωρήσεις εδαφών, αλλά η δημοτικότητά του έχει πέσει κάτω από 40% λόγω στρατιωτικών αποτυχιών (Kyiv International Institute of Sociology).
Η Άποψη της Ρωσίας: Ο Πρόεδρος Πούτιν είχε θέσει ως προϋπόθεση την αποστρατικοποίηση του Ντόνμπας και την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους – όροι που η Δύση αρνείται να δεχτεί.
5. Μακροπρόθεσμες Γεωπολιτικές Συνέπειες
Η Νέα Υφήλιος: Η ήττα της Ουκρανίας θα ενισχύσει τη Ρωσία ως περιφερειακή δύναμη και θα μπορούσε να ενθαρρύνει την Κίνα να κινηθεί πιο επιθετικά στην Ταϊβάν.
Η Αξιοπιστία του ΝΑΤΟ: Η αποτυχία στην Ουκρανία θα μπορούσε να αποδυναμώσει τις εγγυήσεις ασφαλείας του ΝΑΤΟ για χώρες όπως η Μολδαβία και η Γεωργία.
Η Ενεργειακή Μετάβαση: Η Ευρώπη παραμένει εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο (25% των εισαγωγών το 2025), υπονομεύοντας τις κυρώσεις.
Συμπέρασμα: Η Ανάγκη για Ρεαλισμό
Όπως σημειώνει το American Conservative, "η συνέχιση της πολεμικής ψευδαίσθησης οδηγεί μόνο σε βαθύτερη καταστροφή." Η Δύση πρέπει να σταθμίσει τις ηθικές της υποχρεώσεις έναντι της ουκρανικής δημοκρατίας με την ανάγκη για σταθερότητα. Μια βιώσιμη ειρήνη θα απαιτήσει:
Ρεαλιστικές Παραχωρήσεις: Αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στο Ντόνμπας/Κριμαία.
Διεθνείς Εγγυήσεις: Αντικατάσταση του ΝΑΤΟ με ένα πολυμερές σύστημα ασφαλείας.
Ανασυγκρότηση: Αποκατάσταση της ουκρανικής οικονομίας με διεθνή χρηματοδότηση.
Η απόφαση της Δύσης θα καθορίσει όχι μόνο την τύχη της Ουκρανίας αλλά και τη δομή της ευρωπαϊκής ασφάλειας για τις επόμενες δεκαετίες.
Πηγές:
Institute for the Study of War (Πρόοδος στο Πεδίο της Μάχης)
Financial Times (Ευρωπαϊκές Διαφωνίες για την Ένταξη στην ΕΕ)
Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (Οικονομική Κατάσταση της Ουκρανίας)
Kyiv International Institute of Sociology (Δημοτικότητα του Ζελένσκι)
Ukrainian General Staff (Στρατιωτικές Αναφορές)
Η Γεωπολιτική Σκακιέρα του Λιβάνου: Το Αδιέξοδο της Εκεχειρίας και το Σκιάχτρο της Τριχοτόμησης
Αναλυτική Προσέγγιση στις Τρέχουσες Δυναμικές και τα Μη Επιβεβαιωμένα Σενάρια Διαμελισμού