Έχουν οι συνομιλίες ΗΠΑ-Ιράν για τα πυρηνικά "ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ";

Ο απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγτσί, ολοκλήρωσαν τις διαπραγματεύσεις στην πρεσβεία του Ομάν στη Ρώμη.

Ο Λευκός Οίκος επαίνεσε την «πρόοδο στις άμεσες και έμμεσες συνομιλίες».

Ο Αραγτσί δήλωσε ότι οι συνομιλίες «διεξήχθησαν σε εποικοδομητικό κλίμα» και «προχωρούν».

Ο επόμενος γύρος θα εστιάσει σε τεχνικές λεπτομέρειες, όπως ο καθορισμός των ανώτατων επιπέδων εμπλουτισμού ουρανίου που θα επιτρέπονται στο Ιράν και το μέγεθος των αποθεμάτων πυρηνικών υλικών που μπορεί να διατηρεί, πρόσθεσε ο Αραγτσί.

Σύμφωνα με τους New York Times, πριν από τις συνομιλίες, Ιρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν πρόθυμοι να μειώσουν τα επίπεδα εμπλουτισμού στο 3,67%, όπως προέβλεπε η συμφωνία του 2015 με την κυβέρνηση Ομπάμα — επαρκές για παραγωγή καυσίμου πυρηνικών εργοστασίων.

Το Υπουργείο Εξωτερικών του Ομάν δήλωσε ότι ο Γουίτκοφ και ο Αραγτσί συμφώνησαν πως ο επόμενος γύρος των συνομιλιών στοχεύει σε μια "δίκαιη" συμφωνία.

Ιρανοί αξιωματούχοι ξεκαθάρισαν ότι η πυρηνική υποδομή της χώρας δεν θα διαλυθεί ούτε θα καταστραφεί.

🔺Ο Γουίτκοφ προειδοποίησε ότι αν οι ΗΠΑ επιμείνουν στην πλήρη αποσυναρμολόγηση αυτής της υποδομής, η συμφωνία δεν πρόκειται να επιτευχθεί.

---

Επιστροφή στη διπλωματία με ρεαλισμό:
Το γεγονός ότι οι συνομιλίες πραγματοποιούνται και αξιολογούνται ως «εποικοδομητικές» αποτελεί σημαντικό σημάδι αποκλιμάκωσης. Και μόνο η παρουσία Τραμπικού απεσταλμένου (Γουίτκοφ) δείχνει ότι υπάρχει πολιτικός χώρος για συμβιβασμό, ακόμα και με σκληρή ρητορική στο προσκήνιο.

Τεχνικές παραχωρήσεις – χωρίς πολιτική υποταγή:
Το Ιράν δείχνει ετοιμότητα να αποδεχθεί επιστροφή στο επίπεδο εμπλουτισμού 3,67%, όμως αρνείται να διαλύσει την υποδομή (π.χ. φυγοκεντρητές, ερευνητικές εγκαταστάσεις). Αυτό αντανακλά μια στρατηγική θέληση για συμβιβασμό χωρίς απώλεια κυριαρχίας.

Αποδοχή της "νέας πραγματικότητας":
Ακόμα και ο Αμερικανός απεσταλμένος αναγνωρίζει ότι το αίτημα πλήρους αποσυναρμολόγησης είναι μη ρεαλιστικό. Αυτό αποτελεί στροφή από τη μέγιστη πίεση στην επιλεκτική ελαστικότητα, που θυμίζει περισσότερο Ομπάμα παρά Πομπέο.

Ρόλος του Ομάν ως ουδέτερου διαμεσολαβητή:
Η επιλογή της πρεσβείας του Ομάν στη Ρώμη δεν είναι τυχαία. Το Ομάν λειτουργεί ως ιστορικός μεσολαβητής ΗΠΑ-Ιράν και σηματοδοτεί τη σημασία ανεπίσημης αλλά ουσιαστικής διπλωματίας.

Πρόοδος μεν — συμφωνία δε;
Η πρόθεση συμφωνίας είναι εμφανής. Όμως, οι διαφορές παραμένουν: το Ιράν δεν δέχεται αποπυρηνικοποίηση, ενώ οι ΗΠΑ θέλουν εγγυήσεις επαληθεύσιμες. Η επιτυχία εξαρτάται από:

το αν θα υπάρξει πολιτική βούληση στις ΗΠΑ να δεχθούν "μερική" συμφωνία,

το αν το Ιράν θα αποδεχτεί επιτόπιους ελέγχους από διεθνείς οργανισμούς (π.χ. IAEA).

---