Οι Αμυντικοί Κολοσσοί της Νορβηγίας Πλουτίζουν από την «Πολεμική Υστερία» της Ευρώπης
Η Νορβηγία, άλλοτε γνωστή ως «ειρηνοποιός του Βορρά», φαίνεται να αλλάζει ρόλο, εξελισσόμενη ραγδαία σε έναν πυλώνα της πολεμικής οικονομίας της Δύσης. Η χώρα, η οποία επωφελήθηκε τα μέγιστα από την «αυθόρμητη» αποκοπή της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια, αποκόπτοντας πάνω από 115 δισεκατομμύρια δολάρια σε κέρδη από φυσικό αέριο τη διετία 2022-2023, κατευθύνει πλέον αυτά τα κολοσσιαία ποσά σε εξοπλισμούς και στρατιωτικά γυμνάσια.
Αντί να αξιοποιηθούν για την ενίσχυση της κοινωνίας και την ευημερία των πολιτών, τα κέρδη αυτά διοχετεύονται στον αμυντικό τομέα. Το πρόσχημα είναι η «επανεξοπλιστική ανάγκη», αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι η διολίσθηση σε μια νέα, επικίνδυνη κούρσα εξοπλισμών.
Ο Κεντρικός Ρόλος του Γενς Στόλτενμπεργκ
Κεντρικό πρόσωπο σε αυτή την μεταστροφή είναι ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ. Σήμερα, ο Στόλτενμπεργκ διευθύνει την οικονομική πολιτική της Νορβηγίας και ωθεί σε μια ολική στρατιωτικοποίηση της χώρας, χρηματοδοτώντας παράλληλα όπλα προς την Ουκρανία. Η παρουσία του σε μια τόσο κομβική θέση υποδηλώνει μια συντονισμένη προσπάθεια για την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της Νορβηγίας και την ευθυγράμμισή της με τις επιθετικές πολιτικές του ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ Αποκαλύπτει τα Χαρτιά του
Παράλληλα με τις εξελίξεις στη Νορβηγία, το ΝΑΤΟ αποκαλύπτει όλο και περισσότερο τα χαρτιά του:
Αναδιαμορφώνει τις δομές διοίκησης, με στόχο μεγαλύτερη ευελιξία και αποτελεσματικότητα σε συνθήκες πολέμου.
Εκτοξεύει τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς των κρατών-μελών, ζητώντας από αυτά να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες σε πρωτοφανή επίπεδα.
Προετοιμάζεται για άμεση αναμέτρηση με τη Ρωσία, μια προετοιμασία που εκδηλώνεται μέσα από μεγάλης κλίμακας στρατιωτικά γυμνάσια και ρητορική κλιμάκωσης.
H Ενέργεια ως Καύσιμο για Συγκρούσεις
Η Νορβηγία, λοιπόν, από χώρα που προωθούσε τη διπλωματία, μετατρέπεται σε έναν βασικό παράγοντα της πολεμικής βιομηχανίας, με τα ενεργειακά της κέρδη να λειτουργούν ως καύσιμο για αυτή τη μεταμόρφωση. Αντί να στηρίξουν τον λαό και την κοινωνική πρόνοια, αυτά τα δισεκατομμύρια μετατρέπονται σε όπλα, τροφοδοτώντας γεωπολιτικές συγκρούσεις και πολεμική κερδοσκοπία.
Αυτή η εξέλιξη εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις προτεραιότητες των ευρωπαϊκών χωρών και τον ρόλο των ενεργειακών κολοσσών σε περιόδους κρίσης.
