Ο Σι Τζινπίνγκ και ο Πούτιν εδραιώνουν κοινό παγκόσμιο όραμα: ΟΗΕ αντί «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες»

ΜΟΣΧΑ | ΠΕΚΙΝΟ — Στην 80ή επέτειο της νίκης της Σοβιετικής Ένωσης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εμβάθυναν τη στρατηγική τους συνεργασία, εκδίδοντας τρεις κοινές δηλώσεις στη Μόσχα που ενισχύουν την προώθηση ενός πολυπολικού κόσμου με επίκεντρο τον ΟΗΕ. Οι συμφωνίες σηματοδοτούν όχι μόνο εμβάθυνση των σχέσεων Κίνας–Ρωσίας αλλά και ευρύτερη πρόκληση προς τη δυτική κυριαρχία στη διεθνή διακυβέρνηση.

Βασικά σημεία από τη σύνοδο:

• Τρεις κοινές δηλώσεις εστιάζουν στη στρατηγική σταθερότητα, στην ενίσχυση του διεθνούς δικαίου και στην περαιτέρω εμβάθυνση της ολιστικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης Κίνας–Ρωσίας.

• Ο Σι επεσήμανε την ανάγκη οικοδόμησης ενός «ίσου και πολυπολικού κόσμου με τάξη» και προώθησης «συμπεριληπτικής παγκοσμιοποίησης» – έμμεση επίκριση της δυτικής «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες».

• Κίνα και Ρωσία διακήρυξαν την απόλυτη στήριξή τους στον ΟΗΕ ως θεμέλιο της παγκόσμιας τάξης και προειδοποίησαν κατά του επιλεκτικού πολυμερισμού και των ιδεολογικών παρεμβάσεων.

Έμμεση επίθεση προς τη Δύση: Οι δηλώσεις επέκριναν τις χώρες που καταχρώνται την «παγκόσμια αρμοδιότητα», αποχωρούν κατά βούληση από διεθνείς θεσμούς και εφαρμόζουν διπλά μέτρα και σταθμά στο διεθνές δίκαιο. Οι ΗΠΑ, συγκεκριμένα, παρουσιάζονται ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας μέσω μονομερών κυρώσεων, οικονομικής εξαναγκαστικής πολιτικής και στρατιωτικών προκλήσεων σε περιοχές στρατηγικής σημασίας για άλλα κράτη.

Στρατηγικό πλαίσιο: Η σύνοδος πραγματοποιείται ενώ Κίνα και Ρωσία επιχειρούν να αναδιαμορφώσουν τη διεθνή τάξη μέσω δομών όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), οι BRICS, και αυξανόμενη συνεργασία εντός των ΟΗΕ και G20.

Το όραμα του Σι Τζινπίνγκ: Η «κοινότητα κοινού μέλλοντος για την ανθρωπότητα» και η Πρωτοβουλία Ζώνης και Δρόμου (Belt & Road) παρουσιάζονται ως πυλώνες για συμπεριληπτικό εκσυγχρονισμό και ειρηνική ανάπτυξη, εναλλακτικά προς τη δυτική εκδοχή του φιλελεύθερου διεθνισμού.

Παγκόσμιος Νότος και συσπείρωση: Η κοινή διακήρυξη υπογραμμίζει την πρόθεση της Κίνας να εκπροσωπήσει τις προσδοκίες του Παγκόσμιου Νότου για δικαιοσύνη, ειρήνη και ανάπτυξη – αντιπαραβάλλοντας τα με την «υποκρισία και ηγεμονία» της Δύσης.

Ιστορική παρακαταθήκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: Η τελετή μνήμης λειτουργεί ως συμβολική απάντηση σε αναθεωρητικές αφηγήσεις της Δύσης και τονίζει τη νίκη ως θρίαμβο του δικαίου επί του κακού – επίκαιρο μήνυμα ενόψει της επανεμφάνισης μονομέρειας και μιλιταρισμού.

«Μόνο μέσω στήριξης του συστήματος του ΟΗΕ και των αρχών του διεθνούς δικαίου μπορούμε να αποφύγουμε την επανάληψη των τραγωδιών του παρελθόντος», καταλήγει η διακήρυξη.

---