Το Ισραήλ και ο μύθος του «εκλεκτού έθνους»: Γεωπολιτική, συμφέροντα και ιστορικές πραγματικότητες
Συντάκτης: Geopolitics News
Η ιδέα ότι το Ισραήλ είναι το «έθνος εκλεκτό του Θεού» χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογηθούν πολιτικές και στρατιωτικές ενέργειες. Ωστόσο, μια ιστορική και γεωπολιτική ανάλυση αποκαλύπτει ότι η δημιουργία του ισραηλινού κράτους βασίστηκε σε ανθρώπινους παράγοντες: αποικιοκρατικές στρατηγικές, οικονομικά συμφέροντα και ευρωπαϊκές ιδεολογίες, όχι σε θεϊκή προορισμό.
Ο Σιωνισμός: Ένα πολιτικό, όχι θρησκευτικό, κίνημα
Η σύγχρονη ιδέα ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη γεννήθηκε τον 19ο αιώνα, κυρίως μέσω του Σιωνιστικού Κινήματος, που ηγήθηκαν ευρωπαϊκές εβραϊκές ελίτ. Ο Θεόδωρος Χερτσλ, ιδρυτής της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (1897), επεδίωξε τη δημιουργία ενός «εθνικού σπιτιού» για τους Εβραίους, εμπνεόμενη από εθνικιστικά και αποικιοκρατικά μοντέλα. Παρά τις αναφορές στη «Βιβλική κληρονομιά», το κίνημα προωθήθηκε με μεθόδους που θύμιζαν ευρωπαϊκές αποικιακές πρακτικές.
Παράνομη μετανάστευση και οικονομικές δυνάμεις
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, που κυβερνούσε την Παλαιστίνη μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, απέρριψε τα σιωνιστικά σχέδια. Ο Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ απαγόρευσε τη μαζική εβραϊκή εγκατάσταση (1882), αλλά οι Σιωνιστές παρἀκαμψαν τους κανόνες:
Πλαστά έγγραφα και δωροδοκίες διευκόλυναν την αγορά γης.
Ο εβραϊκός πληθυσμός αυξήθηκε από 9.500 (1881) σε 31.000 (1914).
Οικογένειες όπως οι Ρόθτσιλντ χρηματοδότησαν την εγκατάσταση, αγορώντας δεκάδες χιλιάδες στρεμμάτων.
Ο ρόλος των Ρόθτσιλντ και της Βρετανίας
Η οικογένεια Ρόθτσιλντ ήταν κρίσιμη στη σιωνιστική επιρροή:
Ο Εδμόνδος ντε Ρόθτσιλντ χρηματοδότησε την πρώτη μαζική μετανάστευση (Πρώτη Αλία).
Το δίκτυο κατασκοπείας του Ααρών Ααρονσόν (συνδεδεμένου με τους Ρόθτσιλντ) υποτίθεται ότι βοήθησε τους Βρετανούς να καταλάβουν την Παλαιστίνη (1917).
Η Διακήρυξη Μπάλφουρ (1917), που υπογράφηκε με πιέσεις από τον βαρόνο Λάιονελ Γουόλτερ Ρόθτσιλντ, έδωσε «πράσινο φως» για εβραϊκό κράτος.
Η Βρετανία στήριξε τον Σιωνισμό για λόγους γεωστρατηγικούς και οικονομικούς: οι εβραίοι τραπεζίτες θα βοηθούσαν στη διαχείριση των πολεμικών χρεών της.
1948: Η γέννηση του Ισραήλ μέσω διεθνών συμφωνιών
Το 1947, ο ΟΗΕ ενέκρινε το Σχέδιο Διχοτόμησης (Ψήφισμα 181), χωρίζοντας την Παλαιστίνη σε εβραϊκό και αραβικό κράτος. Το 1948, το Ισραήλ ανακηρύχθηκε μονομερώς, ενώ ποτέ δεν δημιουργήθηκε παλαιστινιακό κράτος. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν αμέσως το νέο κράτος, βλέποντάς το ως σύμμαχο στον Ψυχρό Πόλεμο και στρατηγικό προγεφύρωμα στη Μέση Ανατολή.
Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει «θεϊκή επιλογή», μόνο γεωπολιτική
Η ιστορία του Ισραήλ είναι γραμμένη με διαπραγματεύσεις, οικονομικές δυνάμεις και ιμπεριαλιστικές στρατηγικές, όχι με θρησκευτικό προορισμό. Η χρήση της θρησκείας για να δικαιολογηθούν πολιτικές ενέργειες παραποιεί την πραγματικότητα: το Ισραήλ είναι ένα κράτος που δημιουργήθηκε από ανθρώπινες αποφάσεις, σε έναν κόσμο όπου τα συμφέροντα κρίνουν τα σύνορα.
