Χάος στη Δυτική Όχθη: Η εκτροπή της βίας και η κρίση της ισραηλινής πολιτικής

Του Βασίλη Αλφειώτη

Η πρόσφατη επίθεση εποίκων εναντίον του ισραηλινού στρατού στο Kafr Malik αποκαλύπτει μια βαθιά κοινωνική και πολιτική διάσπαση — αλλά και τις τραγικές συνέπειες της παρανομίας που επικρατεί στις κατεχόμενες περιοχές.

Το περιστατικό: Έποικοι εναντίον IDF

Σπάνια εικόνα σημειώθηκε στη Δυτική Όχθη, όπου δεκάδες ισραηλινοί έποικοι επιτέθηκαν σε στρατιώτες του IDF στην πόλη Kafr Malik. Οι στρατιώτες, που βρίσκονταν εκεί για να αποτρέψουν συγκρούσεις, έγιναν οι ίδιοι θύματα:

• Χτυπήθηκαν, στραγγαλίστηκαν και δέχθηκαν επιθέσεις με οχήματα.

• Πέτρες, βρισιές και βανδαλισμοί (σχισμένα λάστιχα) συμπλήρωσαν το χάος.

Οι συλλήψεις 6 εποίκων ήταν εντυπωσιακά ανεπαρκείς, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μόλις πριν λίγες μέρες, οι ίδιοι έποικοι είχαν οργανώσει μαζική τρομοκρατική επίθεση σε παλαιστινιακά χωριά, με απολογισμό 3 νεκρούς, 7 τραυματίες και καμένα σπίτια.

Το πλαίσιο: Ατιμωρησία και διπλά στάνταρ

Το περιστατικό στο Kafr Malik δεν είναι μεμονωμένο, αλλά μέρος ενός εξαπλούμενου μοτίβου βίας που ενθαρρύνεται από την αδυναμία — ή απροθυμία — του Ισραήλ να επιβάλει την τάξη εναντίον των εποίκων.

• Οι έποικοι δρουν χωρίς συνέπειες: Στις πρόσφατες επιθέσεις, ο IDF άφησε ελεύθερους τους δράστες μέσα σε λίγες ώρες, ενώ Παλαιστίνιοι συλλαμβάνονται ακόμα και για την κατοχή μίας πέτρας.

• Ο στρατός "ξεπλένει" την ανομία μετά τη ζημιά: Σε αντίθεση με τις τακτικές αστυνόμευσης εναντίον Παλαιστινίων, οι έποικοι αντιμετωπίζουν τοπικές και συμβολικές συλλήψεις.

Οι αριθμοί μιας κρίσης

Τα στοιχεία δείχνουν μια εκτροπή της βίας που πλέον απειλεί και το ίδιο το Ισραήλ:

• 1.800+ επιθέσεις εποίκων από το τέλος του 2023 (4+ καθημερινά).

• 950+ νεκροί, συμπεριλαμβανομένων 200+ παιδιών.

• 6.700+ τραυματίες και χιλιάδες εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι.

Πολιτικές συνέπειες: Το μπούμερανγκ της κατοχής

Η ισραηλινή κυβέρνηση, που ιστορικά υποστήριζε τους εποίκους ως μέρος της επεκτατικής πολιτικής της, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με τις συνέπειες:

1. Εσωτερική διάσπαση: Οι έποικοι, παλιά "προστατευόμενοι" του κράτους, τώρα αμφισβητούν την εξουσία του, δημιουργώντας ένα κύκλο ανομίας.

2. Διεθνής απομόνωση: Η βία στη Δυτική Όχθη εντείνει την κριτική ακόμα και από παραδοσιακούς συμμάχους (π.χ. ΗΠΑ, ΕΕ).

3. Αδύναμη Παλαιστινιακή Αρχή: Η έλλειψη κρατικών μηχανισμών ενισχύει την απελπισία των Παλαιστινίων, τροφοδοτώντας εξτρεμισμό.

Το μεγάλο ερώτημα: Ποιος ελέγχει τη Δυτική Όχθη;

Το περιστατικό στο Kafr Malik δείχνει ότι ούτε το IDF, ούτε η κυβέρνηση Netanyahou έχουν πλήρη έλεγχο. Η ατιμωρησία των εποίκων έχει δημιουργήσει ένα κράτος εν κράτει, όπου οι νόμοι επιβάλλονται ανάλογα με το θρήσκευμα του πολίτη.

Και ενώ η διεθνής κοινότητα καταδικάζει, η καθημερινότητα για τους Παλαιστίνιους παραμένει ένα μαρτύριο — και για πολλούς Ισραηλινούς, μια επικίνδυνη απειλή για τη όποια δημοκρατία τους.

Η βία, όπως φαίνεται, δεν έχει σύνορα — αλλά πάντα έχει συνέπειες.

---