Ιστορική μεταβολή στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας;

Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) φτάνει σε ιστορικό ποσοστό 26%, ξεπερνώντας το μπλοκ των CDU/CSU, που βρίσκεται στο 25%, μόλις δύο εβδομάδες πριν από την εκλογή νέου καγκελαρίου.

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του Όλαφ Σολτς παραμένει στο 15%, ενώ οι Πράσινοι έχουν υποχωρήσει στο 11%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της υπηρεσίας Forsa για λογαριασμό των RTL και NTV.

Επιπλέον, άλλη έρευνα δείχνει ότι το 53% των ερωτηθέντων δεν πιστεύει ότι ο Φρίντριχ Μερτς (ηγέτης της CDU) θα κυβερνούσε καλύτερα από τον Σολτς, ενώ το 42% θεωρεί ότι θα το κατάφερνε.

Το πολιτικό τοπίο της Γερμανίας μεταβάλλεται ριζικά, καθώς η AfD αναδεικνύεται σε πρώτη πολιτική δύναμη.

🔹 1. AfD πρώτη δύναμη: κανονικοποίηση του αντισυστημισμού

Η AfD, που ξεκίνησε ως "ευρωσκεπτικιστικό" κόμμα, εξελίχθηκε σε σκληρό δεξιό, εθνικιστικό και αντιμεταναστευτικό κίνημα.

Τυχόν ανάδειξή της σε κυβερνητικό ή ηγεμονικό κόμμα, ακόμη και μέσω συνεργασίας, θα συνιστά ρήγμα στο μεταπολεμικό πολιτικό consensus της Γερμανίας.

Για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα κόμμα με σαφή ρητορική κατά του μεταναστευτικού, της ΕΕ και της ατζέντας για το κλίμα προηγείται στην κεντρική πολιτική σκηνή.

---

🔹 2. Αδυναμία CDU/CSU και SPD: κρίση εκπροσώπησης

Το CDU δεν πείθει ως αξιόπιστη εναλλακτική στον Σολτς, καθώς δεν έχει σαφές αφήγημα.

Το SPD έχει καταρρεύσει σε ιστορικά χαμηλά, παρά το ότι βρίσκεται στην καγκελαρία.

Οι Πράσινοι φθίνουν καθώς το κοινό αντιδρά σε πολιτικές “ακτιβιστικής” οικολογίας και ενεργειακού κόστους.

Η απουσία ηγετικής φυσιογνωμίας και σαφούς κατεύθυνσης ενισχύει λαϊκιστικά ρεύματα με καθαρό, αντισυστημικό λόγο.

🔹 3. Συνέπειες σε Ε.Ε. – ΝΑΤΟ – Ουκρανικό

Η AfD είναι ανοιχτά επικριτική για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και επιφυλακτική για τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία.

Στην Ε.Ε. προωθεί λιγότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και περισσότερη “εθνική κυριαρχία”.

Ενδεχόμενη άνοδός της στην εξουσία θα κλονίσει το “γαλλογερμανικό δίπολο” και θα αποδυναμώσει τον φιλοευρωπαϊκό πυρήνα της Ένωσης.

---

4. Μεγάλες γεωπολιτικές επιπτώσεις

ΗΠΑ–Γερμανία: Η Ουάσιγκτον θα αντιμετωπίσει μια “κεντρική Ευρώπη” λιγότερο αξιόπιστη ως σύμμαχο.

Ρωσία: Μπορεί να ελπίζει σε χαλάρωση πίεσης από Βερολίνο, αν ο αντιρωσικός συνασπισμός υπονομευθεί εσωτερικά.

Πολωνία–Βαλτικές χώρες: θα ανησυχήσουν βαθιά για την προοπτική γερμανικής "ουδετεροποίησης".

Η άνοδος της AfD σε πρώτη θέση δεν είναι μια “τοπική ιδιομορφία” – είναι καμπανάκι για ολόκληρη την ΕΕ:

Κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς

Δυσαρέσκεια για την πράσινη και φιλοουκρανική πολιτική

Ανάγκη πολιτικής ανανέωσης του ευρωπαϊκού κέντρου

---