Η ισραηλινή πολεμοκαπηλεία καταστρέφει τα ατλαντικά όνειρα για εμπορικό διάδρομο που θα ανταγωνιστεί το Σινοαραβικό Δρόμο του Μεταξιού
Δυνατά ανακοινώθηκε, ασθενώς χρηματοδοτήθηκε, πολιτικά ασυνάρτητη και τελικά εγκαταλειμμένη"
Από τον Insider | 9η Αυγούστου 2025
Το Ισραήλ, με τις συνεχείς της επιθέσεις, βυθίζει στο ναυάγιο τις προσπάθειες της Ατλαντικής Συμμαχίας για δημιουργία ενός εμπορικού διαδρόμου που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Κινεζικό Δρόμο του Μεταξιού
Το έργο "Διάδρομος Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης" (IMEC), που προβλήθηκε από τον Τραμπ τον Φεβρουάριο ως "μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές οδούς σε όλη την ιστορία", αντιμετωπίζει "ανυπέρβλητα πολιτικά και εμπόδια υποδομών", σε μεγάλο βαθμό λόγω της εκστρατείας περιφερειακής επιθετικότητας του Ισραήλ.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας ανάλυσης του The Cradle, η οποία επισημαίνει ότι η διαδρομή, που προβλήθηκε ως "λαμπερή εναλλακτική λύση" στον Κινεζικό Δρόμο του Μεταξιού, ήταν στην πραγματικότητα από την αρχή ένα "γεωπολιτικό τέχνασμα", από την στιγμή που ανακοινώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της G20 το 2023.
Κύρια σημεία της ανάλυσης:
Η IMEC δεν βασίστηκε ποτέ στις περιφερειακές πραγματικότητες: Η αέναη εκστρατεία καταστροφής του Ισραήλ στην περιοχή έχει "αποξενώσει" βασικούς εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Ιορδανίας.
Η ιδέα έγινε πολιτικά τοξική και επικίνδυνη: "Η ίδια η ιδέα αυτών των κρατών να επενδύσουν από κοινού σε ένα διάδρομο που διασχίζει το ισραηλινό έδαφος, σε μια εποχή που το Τελ Αβίβ βομβάρδιζε ενεργά το Ιράν, την Υεμένη, τη Συρία και σφαγίαζε Παλαιστίνιους, έχει καταστεί πολιτικά τοξική". Χωρίς να αναφέρουμε τον κίνδυνο.
Ο πόλεμος Ιράν-Ισραήλ κατέστρεψε το όνειρο της Χάιφα: Κατά τη διάρκεια του 12ήμερου πολέμου μεταξύ Ιράν και Ισραήλ τον Ιούνιο, τα όνειρα της IMEC για τη Χάιφα καταστράφηκαν, καθώς οι πυραυλικές επιθέσεις ακριβείας του Ιράν οδήγησαν την εταιρεία διαχείρισης θαλάσσιων κινδύνων Ambrey να χαρακτηρίσει το λιμάνι ως ζώνη "υψηλού κινδύνου" .
Οι Χούτι απειλούν τις θαλάσσιες διαδρομές: Παράλληλα, η εκστρατεία πυραυλικών και drone επιθέσεων των Χούτι σε αλληλεγγύη με τη Γάζα δημιουργεί "σοβαρούς κινδύνους για τα θαλάσσια τμήματα της IMEC", με τη μιλισία να έχει ήδη αποδείξει "την ικανότητά της να πνίξει το εμπόριο μέσω του Bab al-Mandab".
Γεωοικονομικές ανεπάρκειες: Από τους σχεδιασμούς της IMEC να παρακάμψει τον αναδυόμενο ευρασιατικό κόμβο εφοδιαστικής της Τουρκίας, μέχρι τις προσπάθειες να παραμεριστεί η Αίγυπτος και η Διώρυγα του Σουέζ, και την ιδέα ότι τα συμφέροντα του Ιράν (που χτίζει φιλικές σχέσεις με τους γείτονές του στον Κόλπο) μπορούν απλά να αγνοηθούν.
Η καταδίκη της IMEC: "Η IMEC σχεδιάστηκε στις αίθουσες συνεδριάσεων της Ουάσινγκτον, όχι στις περιφερειακές πρωτεύουσες. Η μοίρα της αντικατοπτρίζει αυτήν άλλων ατλαντιστικών φαντασιώσεων: δυνατά ανακοινώθηκε, ασθενώς χρηματοδοτήθηκε, πολιτικά ασυνάρτητη και τελικά εγκαταλειμμένη", καταλήγει η ανάλυση.
Η ανάλυση συνοψίζει: Η IMEC, που παρουσιάστηκε αρχικά ως ένα φιλδοδόξο έργο που θα ένωνε την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία μέσω φιλικών προς τις ΗΠΑ χωρών, έχει αποδειχθεί ένα ακόμη θύμα της καταστροφικής πολιτικής του Ισραήλ και της αυξανόμενης γεωπολιτικής ρευστότητας στην περιοχή. Αντί να αποτελέσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στον Κινεζικό Δρόμο του Μεταξιού, η IMEC φαίνεται να καταρρέει υπό το βάρος της πραγματικότητας, αφήνοντας ένα ακόμη παράδειγμα γεωπολιτικών φαντασιώσεων που δεν αντέχουν στην περιφερειακή πραγματικότητα. Η ανικανότητα των σχεδιαστών της να λάβουν υπόψη τις θεμελιώδεις πολιτικές ασφαλείας των ίδιων των χωρών που υποτίθεται ότι θα ωφελούσε έχει καταδικάσει το έργο σε αποτυχία πριν ακόμη αρχίσει. Η καταστροφή της Χάιφα και η συνεχιζόμενη αστάθεια στην περιοχή αποτελούν ζωντανές υπενθυμίσεις ότι οι γεωπολιτικές φαντασιώσεις που σχεδιάζονται στα γραφεία της Ουάσινγκτον δεν μπορούν να αγνοούν τις πραγματικές δυνάμεις και τις συγκρούσεις που διαμορφώνουν την Μέση Ανατολή.
Τουρκικό Γεωπολιτικό Σχέδιο Μετά τον Πόλεμο Ιράν-Ισραήλ: Ο Οδικός Χάρτης της Άγκυρας για Περιφερειακή Υπεροχή
Από τον Νίκο Πανόπουλο | 8η Αυγούστου 2025