Η αναβάθμιση της Κίνας ως de facto ηγέτη του Παγκόσμιου Νότου

Σε μια εποχή όπου το διεθνές σύστημα κινείται σταθερά προς την πολυπολικότητα, η Κίνα αναδεικνύεται ως ο αδιαμφισβήτητος πόλος επιρροής του λεγόμενου «Παγκόσμιου Νότου». Από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, έως την Κεντρική Ασία και τη Νοτιοανατολική Ασία, το Πεκίνο ενισχύει την οικονομική, πολιτική και –συχνά σιωπηρά– στρατηγική του επιρροή.

---

Του Συντακτικού Οργανισμού | Geopolitics-News.gr

Σε μια εποχή όπου το διεθνές σύστημα κινείται σταθερά προς την πολυπολικότητα, η Κίνα αναδεικνύεται ως ο αδιαμφισβήτητος πόλος επιρροής του λεγόμενου «Παγκόσμιου Νότου». Από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, έως την Κεντρική Ασία και τη Νοτιοανατολική Ασία, το Πεκίνο ενισχύει την οικονομική, πολιτική και –συχνά σιωπηρά– στρατηγική του επιρροή.

Η Κίνα δεν είναι πλέον απλώς ένας παγκόσμιος εμπορικός εταίρος. Είναι ένας στρατηγικός παράγοντας που προσφέρει εναλλακτική λύση στο δυτικό μοντέλο ανάπτυξης. Με πρωτοβουλίες όπως το Belt and Road Initiative (BRI), έχει χρηματοδοτήσει έργα υποδομών σε δεκάδες αναπτυσσόμενες χώρες, δημιουργώντας ένα δίκτυο αλληλεξάρτησης που ξεπερνά το οικονομικό επίπεδο.

Παράλληλα, με θεσμικά σχήματα όπως η Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB) και η νέα BRICS+ πλατφόρμα, το Πεκίνο επιχειρεί να "αποσυνδέσει" τον Παγκόσμιο Νότο από την αποκλειστική εξάρτηση από τους παραδοσιακούς διεθνείς οργανισμούς υπό δυτική ηγεμονία.

Η πανδημία COVID-19 ήταν ο καταλύτης για να απογειώσει η Κίνα τη διπλωματία των εμβολίων, προσφέροντας εκατομμύρια δόσεις σε χώρες που αγνοήθηκαν από το δυτικό σύστημα διανομής. Ταυτόχρονα, εταιρείες όπως η Huawei, η BYD και η TikTok παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξαγωγή του κινεζικού μοντέλου ψηφιακής τεχνολογίας.

Αυτή η "soft ισχύς" δένει με τη σκληρή πραγματικότητα: φθηνά δάνεια, εργολαβίες, μεταφορά τεχνογνωσίας και τεχνολογικών υποδομών με αντάλλαγμα διπλωματική στήριξη ή πρόσβαση σε στρατηγικά λιμάνια και μεταλλεύματα.

Η ανταπόκριση δεν είναι παθητική. Χώρες όπως η Αργεντινή, η Ινδονησία, η Νιγηρία και η Σαουδική Αραβία αξιοποιούν την κινεζική υποστήριξη για να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική τους ισχύ απέναντι στη Δύση. Όλο και περισσότεροι ηγέτες μιλούν για "πολυεπίπεδη στρατηγική αυτονομία", χωρίς αποκλεισμούς – αλλά και χωρίς πλήρη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ ή την ΕΕ.

Η αυξανόμενη χρήση του γιουάν στο εμπόριο ενέργειας, τα συμβόλαια αγορών πρώτων υλών και η διεύρυνση των BRICS αποτελούν τις πρώτες ρωγμές στην οικονομική κυριαρχία του Δυτικού συστήματος. Η Κίνα, χωρίς να επιδιώκει άμεσα παγκόσμια ηγεμονία, προωθεί ένα παράλληλο σύστημα ισχύος, όπου το Πεκίνο λειτουργεί ως πυλώνας σταθερότητας – και όχι αναγκαστικά ανατροπής.

Η Κίνα δεν γίνεται ηγέτης του Παγκόσμιου Νότου με τη βία ή την επιβολή. Γίνεται de facto ηγέτης με σταθερή παρουσία, εναλλακτικές προτάσεις και τη δύναμη να γεμίζει τα κενά που αφήνει η παραδοσιακή Δύση. Για πολλούς αναλυτές, αυτή είναι η πιο αθόρυβη – και ίσως πιο ανθεκτική – γεωπολιτική επανάσταση του 21ου αιώνα.

Για περισσότερες γεωπολιτικές αναλύσεις, ακολουθήστε το Geopolitics-News.gr.

---