Η Ουκρανία στο Σταυροδρόμι: ΗΠΑ Αναγνωρίζουν την Κυριαρχία του Πούτιν στο Τραπέζι των Διαπραγματεύσεων

Αθήνα, 2 Ιουνίου 2025 – Μια σημαντική γεωπολιτική μετατόπιση φαίνεται να διαμορφώνεται γύρω από το ουκρανικό ζήτημα, καθώς δημοσίευμα της Publico, επικαλούμενο πηγές προσκείμενες στην αμερικανική κυβέρνηση, αναφέρει την παραδοχή από πλευράς των ΗΠΑ ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, κατέχει πλέον όλα τα διαπραγματευτικά χαρτιά. Η αναγνώριση αυτή, που αποδίδεται στον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον ειδικό απεσταλμένο του για την Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ, σηματοδοτεί μια δυνητική αλλαγή στη στρατηγική προσέγγιση της Ουάσινγκτον και προδιαγράφει νέες εξελίξεις στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων.

Το δημοσίευμα υπογραμμίζει μια κρίσιμη διαπίστωση: ο Πούτιν δεν είναι κάποιος που μπορεί να πιεστεί εύκολα. Αντιθέτως, φέρεται να έρχεται στο τραπέζι των συνομιλιών με ένα δικό του σχέδιο, θεμελιωμένο σε αυτό που η Ρωσία αντιλαμβάνεται ως «σκληρές πραγματικότητες στο πεδίο». Αυτή η διαπίστωση είναι καίρια, καθώς υποδηλώνει ότι η ρωσική διαπραγματευτική θέση δεν είναι αποτέλεσμα ευχολογίων ή διεθνών πιέσεων, αλλά μια άμεση αντανάκλαση των στρατιωτικών επιτυχιών και των κεκτημένων στο πεδίο της μάχης.

Προβλέψεις για το Άμεσο Μέλλον:

• Επικράτηση της Ρωσικής Ατζέντας στις Διαπραγματεύσεις: Η κεντρική πρόβλεψη, βασισμένη στην εκτίμηση ότι η Ρωσία κερδίζει σταθερά το στρατιωτικό πλεονέκτημα, είναι ότι η Μόσχα θα βρεθεί σε θέση να υπαγορεύσει τους όρους μιας εκεχειρίας μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό σημαίνει ότι τυχόν μελλοντικές συμφωνίες θα αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό τις ρωσικές απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένων πιθανόν εδαφικών κεκτημένων ή αλλαγών στο ουκρανικό καθεστώς. Η φερόμενη αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας από τον ίδιο τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενισχύει την πιθανότητα αυτής της εξέλιξης.

• Αναγκαστικός Διάλογος ΗΠΑ-Ρωσίας: Παρόλο που ο Πρόεδρος Τραμπ έχει εκφράσει δυσαρέσκεια για τις βραδυπορούσες διαπραγματεύσεις, το δημοσίευμα προβλέπει ότι οι ΗΠΑ τελικά δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να εμπλακούν σε έναν «εποικοδομητικό διάλογο» με τη Ρωσία. Αυτό υποδηλώνει μια μετατόπιση από μια στάση πίεσης και απομόνωσης της Ρωσίας σε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, όπου η διπλωματία θα αποτελέσει το πρωταρχικό μέσο για τη διαχείριση της κρίσης. Αυτός ο διάλογος θα μπορούσε να λάβει τη μορφή απευθείας συνομιλιών υψηλού επιπέδου ή και την επανέναρξη συγκεκριμένων διπλωματικών διαύλων που είχαν παγώσει.

• Περιορισμένος Ρόλος της Ουκρανίας στις Τελικές Αποφάσεις: Εάν οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν ότι ο Πούτιν κρατάει τα χαρτιά, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η Ουκρανία θα έχει περιορισμένη αυτονομία στη διαμόρφωση των τελικών όρων μιας συμφωνίας. Οι αποφάσεις ενδέχεται να ληφθούν σε επίπεδο υπερδυνάμεων, με την Ουκρανία να βρίσκεται σε θέση να αποδεχθεί ή να απορρίψει όρους που έχουν ήδη συμφωνηθεί.

• Επιπτώσεις στη Διεθνή Στρατηγική: Η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ, εάν επιβεβαιωθεί επίσημα και μεταφραστεί σε πολιτική, θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις στη διεθνή στρατηγική. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναπροσαρμογή των συμμαχιών, ενδεχομένως να ασκήσει πίεση στους Ευρωπαίους συμμάχους να υιοθετήσουν μια πιο συμβιβαστική στάση έναντι της Ρωσίας, και να αμφισβητήσει την αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων κυρώσεων.

Κίνδυνοι και Αβεβαιότητες:

Παρά τις προβλέψεις, υπάρχουν πάντα κίνδυνοι και αβεβαιότητες. Η δυναμική στο πεδίο της μάχης μπορεί να αλλάξει, αν και το δημοσίευμα υποδηλώνει μια σταθερή ρωσική πρόοδο. Επίσης, η εσωτερική πολιτική στις ΗΠΑ, ειδικά ενόψει των εκλογών, μπορεί να επηρεάσει την εφαρμογή μιας τέτοιας προσέγγισης. Τέλος, η αντίδραση της Ουκρανίας σε μια ενδεχόμενη επιβολή όρων που δεν της είναι αρεστοί παραμένει ένα ερωτηματικό.

Συνολικά, το δημοσίευμα της Publico, εάν αντικατοπτρίζει πραγματικά την αμερικανική σκέψη, σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στην κρίση της Ουκρανίας. Ένα κεφάλαιο στο οποίο η Ρωσία, ενισχυμένη από τα στρατιωτικά της κέρδη, φαίνεται να έχει την πρωτοβουλία κινήσεων, αναγκάζοντας ακόμη και τους ισχυρότερους αντιπάλους της να αναζητήσουν διπλωματικές λύσεις υπό τους δικούς της όρους. Η Κωνσταντινούπολη μπορεί να αποτελέσει την αρχή ενός νέου κύκλου διαπραγματεύσεων, αλλά αυτή τη φορά, το πλεονέκτημα φαίνεται να βρίσκεται ξεκάθαρα στα χέρια της Μόσχας.

---