Ο Εύθραυστος Νότος της Συρίας: Η Κρίση στη Σουέιντα και οι Στρατηγικές Επιδιώξεις του Ισραήλ

Από τον Βασίλη Αλφειώτη | 9η Αυγούστου 2025

Εισαγωγή
Η επαρχία Σουέιντα της Συρίας, με δρουζικό πλειοψηφικό πληθυσμό, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας βίαιης σύγκρουσης μεταξύ δρούζων πολιτοφυλακών, σουνιτικών βεδουινικών φυλών και δυνάμεων της συριακής μεταβατικής κυβέρνησης. Η κρίση, που ξέσπασε στις 13 Ιουλίου μετά από μια επίθεση εναντίον δρουζού εμπόρου στον αυτοκινητόδρομο Δαμασκού-Σουέιντα, έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες μετακινήσεις πληθυσμών, θρησκευτικές συγκρούσεις και διεθνή ανάμιξη—με το Ισραήλ να αναδεικνύεται ως κύριος παίκτης.

Χρονοδιάγραμμα των Συγκρούσεων

1. Πρώτες Συγκρούσεις (13-16 Ιουλίου):

   • Βεδουινικά στοιχεία επιτίθενται σε δρούζο εμπόρο, προκαλώντας αντίποινα.

   • Οι δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας αναπτύσσονται, αλλά αντί να αποκαταστήσουν την τάξη, εμπλέκονται σε εκτελέσεις δρούζων αμάχων και λεηλασίες κατοικιών.

   • Το Δρουζικό Πνευματικό Συμβούλιο κατηγορεί τις κυβερνητικές δυνάμεις για «εθνοκάθαρση», ενώ δύο από τους τρεις δρουζούς ηγέτες απορρίπτουν την ξένη στρατιωτική ανάμειξη.

2. Ισραηλινή Επέμβαση (16 Ιουλίου):

   • Το Ισραήλ πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές εναντίον του αρχηγείου του Συριακού Υπουργείου Άμυνας και κοντά στο προεδρικό μέγαρο στη Δαμασκό, δήθεν για να «προστατεύσει τους Δρουζούς».

   • Οι ισραηλινοί δρούζοι οργανώνουν διαδηλώσεις, με τον πνευματικό ηγέτη τους, Χικμάτ αλ-Χίτζρι, να καλεί τον πρωθυπουργό Νετανιάχου για «άμεση δράση».

3. Ανθρωπιστική Κρίση:

   • Πάνω από 128.000 άτομα έχουν εκτοπιστεί, ενώ τουλάχιστον 321 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί (μεταξύ τους 194 εκτελεσθἐντες από κυβερνητικά στρατεύματα).

   • Η UNICEF καταγράφει 6 παιδιά θύματα, και 436 τραυματίες, καθώς μαι την καταστροφή της ιατρικής υποδομής της περιοχής.

Διεθνείς και Περιφερειακοί Παίκτες

• ΗΠΑ και Ιορδανία: Μεσολαβούν για μιά εύθραστη εκεχειρία, αλλά η μεταβατική κυβέρνηση του Άχμαντ αλ-Σαράα δυσκολεύεται να επιβάλει την εξουσία της.

• Τουρκία: Κατηγορεί το Ισραήλ για «προσπάθεια αναμόρφωσης της Συρίας», ενώ η Άγκυρα αυξάνει την υποστήριξή της προς τις αντιπολιτευόμενες ομάδες.

• Ηνωμένα Έθνη: Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ καταδικάζει τις ισραηλινές επιδρομές ως παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, ενώ η ΕΕ ζητά «απόλυτο σεβασμό της συριακής κυριαρχίας».

Στρατηγικές Επιδιώξεις του Ισραήλ
Αναλυτές τονίζουν ότι η κρίση της Σουέιντα εντάσσεται στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας ισραηλινής στρατηγικής:

1. Δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας: Οι πρόσφατες επιδρομές στοχεύουν στην αποδυνάμωση των συριακών αμυντικών δυνατοτήτων (καταστράφηκε το 80% των στρατιωτικών εγκαταστάσεων της Συρίας το 2024) και στην προώθηση ενός «μη στρατιωτικοποιημένου» νότου, εγγύς των Υψωμάτων του Γκολάν.

2. Εκμετάλλευση Εθνοτικών Ρωγμών: Η υποστήριξη των δρούζων—μιας κοινότητας με ισχυρά δεσμά στο Ισραήλ (πολλά μέλη υπηρετούν στο IDF)—αντανακλά προηγούμενες τακτικές, όπως η υποστήριξη των Κούρδων στο Ιράκ ή του MEK στο Ιράν.

3. Πλαστά Επιχειρήματα: Οι ισραηλινοί αξιωματούχοι επικαλέστηκαν ψευδείς πληροφορίες για «σφαγές δρούζων» για να δικαιολογήσουν τις επιδρομές, μιμούμενοι προηγούμενες επιχειρήσεις όπως η υπόθεση FLLF (1979–1983).¹

Ιστορικό Προηγούμενο

• Υπόθεση Λαβόν (1954): Το Ισραήλ προσπάθησε να υποκινήσει αναταραχή στην Αίγυπτο με ψευδείς βομβιστικές επιθέσεις.

• USS Liberty (1967): Το Ισραήλ βομβάρδισε ένα αμερικανικό πλοίο, υποστηρίζοντας ότι ήταν «λάθος», ενώ στόχευε αραβικές δυνάμεις.

Επίπτωση στη Συριακή Μεταβατική Κυβέρνηση
Ο πρόεδρος αλ-Σαράα, που ανέλαβε τον Δεκέμβριο του 2024 μετά την πτώση του Άσαντ, αντιμετωπίζει αυξανόμενη αποσταθεροποίηση:

• Κριτική από Δρούζους: Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Σεΐχης Χικμάτ αλ-Χίτζρι, απορρίπτει τις διαδοχικές εκεχειρίες, κατηγορώντας την κυβέρνηση για «συνεργασία με τρομοκράτες».

• Παραστρατιωτικές Συμμαχίες: Οι δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας έχουν συμμαχήσει με βεδουίνικα στοιχεία, ενώ τα στρατεύματα της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) παραμένουν ουδέτερα.

Προοπτικές και Ανθρωπιστικές Προκλήσεις
Οι προσπάθειες του ΟΗΕ για εκεχειρία παραμένουν εύθραστες, καθώς η ισραηλινή στρατιωτική δραστηριότητα συνεχίζεται. Με το Ισραήλ να έχει ήδη καταλάβει εδάφη κοντά στα Υψώματα του Γκολάν, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι η Σουέιντα μπορεί να γίνει ένα ακόμη προπύργιο στην εκστρατεία του Ισραήλ για «περιφερειακή αναμόρφωση»—με το βάρος να πέφτει στους αμάχους.

Το Δικτυακό Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Συρίας καταγράφει 1.000+ νεκρούς από τις 13 Ιουλίου, ενώ οι ομάδες αρωγής προειδοποιούν για «επαναλαμβανόμενο σενάριο του 2014», όταν η IS κατέλαβε μεγάλα εδάφη.

---

Αυτό το άρθρο βασίζεται σε αναφορές του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του ΟΗΕ, του ABC News και του Al Jazeera.

1. Τι ήταν η υπόθεση FLLF (1979–1983);

Η υπόθεση FLLF (Front de Libération de la Liban Sud) αναφέρεται σε μια μυστική επιχείρηση που διεξήχθη από το Ισραήλ μεταξύ 1979 και 1983. Σκοπός της ήταν να υποκινήσει θρησκευτικές και πολιτικές διαιρέσεις στον Λίβανο, δημιουργώντας μια ψευδή αντιπολίτευση. Οι πράξεις αυτές είχαν ως στόχο να αποδυναμώσουν τις αραβικές χώρες που ήταν εχθρικές προς το Ισραήλ και να δικαιολογήσουν τις στρατιωτικές επεμβάσεις.

Κλειδιά:

• Ψευδές Μἐτωπο: Το Ισραήλ δημιούργησε μια οργάνωση με την ονομασία "Front de Libération de la Liban Sud" (FLLF), η οποία φαινομενικά ήταν μια λιβανική πολιτοφυλακή αλλά στην πραγματικότητα ελέγχονταν από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

• Στόχοι: Η FLLF πραγματοποίησε βομβιστικές επιθέσεις σε μουσουλμανικές και χριστιανικές περιοχές του Λιβάνου, στοχεύοντας πολιτικούς ηγέτες, αμάχους και υποδομές. Οι επιθέσεις αυτές είχαν ως στόχο να προκαλέσουν εσωτερικές συγκρούσεις και να αποσταθεροποιήσουν το Λίβανο.

• Ψευδείς Πληροφορίες: Το Ισραήλ χρησιμοποίησε τις επιθέσεις της FLLF για να κατηγορήσει τις παλαιστινιακές ομάδες και τις συριακές δυνάμεις, δημιουργώντας προπαγάνδα που υποστήριζε τις στρατιωτικές του επεμβάσεις.

• Στρατηγική: Η επιχείρηση εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης τακτικής του Ισραήλ για την υποκίνηση εχθροπραξιών μεταξύ αντιπάλων και την απόκρυψη της δικής του ανάμιξης.

Η υπόθεση FLLF αποτελεί παράδειγμα των ιστορικών μεθόδων του Ισραήλ για την δημιουργία ψευδών απειλών και την χειραγώγηση περιφερειακών συγκρούσεων προς όφελός του.

---