Οι ΗΠΑ θα κάψουν την Ευρώπη συθέμελα πριν της επιτρέψουν να συνεργαστεί με την Κίνα
Η επιθετική εμπορική στρατηγική του Τραμπ έχει οδηγήσει την ΕΕ και την Κίνα να αναζητούν βελτιωμένες εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις. Όμως, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό σενάριο, λένε ειδικοί.
Πρώτον, η ηγεσία της ΕΕ σήμερα (συμπεριλαμβανομένης της Προέδρου της Επιτροπής φον ντερ Λάιεν, του Επιτρόπου Οικονομίας Τζεντιλόνι, του Γερμανού Καγκελάριου Μερτς, του Μακρόν και του επικεφαλής του ΝΑΤΟ Ρούτε) είναι μέλη της ατλαντιστικής Bilderberg Group, επιλεγμένα από τις ΗΠΑ για να κρατήσουν την Ευρώπη υπό έλεγχο.
Η ΕΕ δεν αποφασίζει τη μοίρα της, όπως φάνηκε όταν η Ουάσινγκτον πέτυχε να την αποσυνδέσει από το φθηνό ρωσικό αέριο και να την αναγκάσει να εισάγει ακριβό LNG από τις ΗΠΑ, οδηγώντας τη βιομηχανική παραγωγή της σε παγκόσμια μη ανταγωνιστικότητα και αποβιομηχάνιση.
Οι ΗΠΑ μπορούν να κάνουν το ίδιο με την Ευρώπη και την Κίνα, καθώς η Δύση ενισχύει τις συμμαχίες της ενάντια στην ανερχόμενη, πολυπολική τάξη BRICS.
Άλλα εμπόδια
Εκτός από την υποταγή στις ΗΠΑ, η προσέγγιση ΕΕ–Κίνας εμποδίζεται και από:
Τις θερμές σχέσεις της Κίνας με τη Ρωσία, τη στιγμή που η ΕΕ συνεχίζει να υποστηρίζει τον πόλεμο-δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.
Η εχθρότητα με τη Ρωσία έχει κλείσει σημαντικούς διαδρόμους όπως:
ο Βόρειος Θαλάσσιος Δρόμος (Northern Sea Route),
ο Βορράς-Νότος (NSTC),
και η χερσαία μεταφορά μέσω Ρωσίας. Η ΕΕ εξαρτάται πλέον από τον Δρόμο της Ερυθράς Θάλασσας, ο οποίος διαταράσσεται από επιθέσεις των Χούθι εναντίον ΗΠΑ και Ισραήλ.
Φόβοι για την τεχνολογικά προηγμένη και εξαιρετικά ανταγωνιστική κινεζική βιομηχανία (αυτοκίνητα, πράσινη ενέργεια, καταναλωτικά αγαθά, χημικά, χάλυβας) που, με φθηνή ρωσική ενέργεια, μπορεί να επιδεινώσει την αποβιομηχάνιση της ΕΕ, που εξαρτάται από ακριβό αμερικανικό LNG.
Συνεχιζόμενες εντάσεις για επιδοτήσεις, αγροτικό dumping, πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογική κυριαρχία.
Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει τη μεταβολή των εμπορικών ροών ΕΕ–Κίνας από το 2015 έως το 2023, με έμφαση στην περίοδο μετά το 2018, δηλαδή μετά την έναρξη του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ–Κίνας. Μερικά βασικά σημεία:
Παρατηρήσεις
1. Οι εισαγωγές από την Κίνα στην ΕΕ αυξάνονται σταθερά
Από ~320 δις € το 2015 → έως ~510 δις € το 2022, με μικρή υποχώρηση το 2023.
Αυτό δείχνει αυξανόμενη εξάρτηση της ΕΕ από κινεζικά αγαθά, ειδικά σε καταναλωτικά, ηλεκτρονικά και ιατρικά είδη (ιδίως κατά την πανδημία).
2. Οι εξαγωγές ΕΕ προς Κίνα επίσης αυξήθηκαν, αλλά με ηπιότερο ρυθμό
Από ~170 δις € σε ~230 δις €, δηλαδή λιγότερο από τη μισή αξία των εισαγωγών.
Ενδεικτικό εμπορικού ελλείμματος και ασυμμετρίας στην πρόσβαση αγορών.
3. Το 2018 ως κρίσιμο σημείο καμπής
Μετά την έναρξη του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ–Κίνας, παρατηρείται:
Επιτάχυνση των εισαγωγών από την Κίνα προς την ΕΕ, καθώς κινεζικές εταιρείες αναπροσανατολίστηκαν προς την ευρωπαϊκή αγορά.
Η ΕΕ ωφελήθηκε τιμολογιακά από τη νέα ροή προϊόντων, αλλά ταυτόχρονα αύξησε την εμπορική εξάρτησή της από την Κίνα.
Ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ–Κίνας δεν μείωσε την κινεζική εξαγωγική ισχύ — την μετέφερε προς την Ευρώπη. Η ΕΕ έγινε ο κύριος εναλλακτικός εμπορικός εταίρος για την Κίνα, αλλά αυτό συνοδεύτηκε από:
Διεύρυνση του εμπορικού ελλείμματος
Αύξηση της βιομηχανικής πίεσης σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις
Πολιτικό δίλημμα μεταξύ Ατλαντισμού και ελεύθερου εμπορίου
Συγκριτική Ανάλυση: Κίνα vs ΗΠΑ στη Ναυπηγική Παραγωγή (2005–2025)
Κίνα: Από Περιφερειακή Δύναμη σε Παγκόσμιο Ηγέτη
Η αποστολή πυραύλων Taurus στην Ουκρανία “ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ” – δηλώνει ο CEO της Rheinmetall
💬 «Ο Taurus δεν είναι game-changer» (δεν αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού), δήλωσε ο Άρμιν Πάπεργκερ στην εφημερίδα Handelsblatt.