ΗΠΑ, Ουκρανία και Ρωσία: Ώρα για επαναπροσδιορισμό της αμερικανικής στρατηγικής
Η επιλογή είναι σαφής: συνέχιση ενός αδιέξοδου πολέμου ή στρατηγικός ρεαλισμός με βλέμμα στο μέλλον. Η ιστορία δείχνει ότι οι μεγάλες δυνάμεις κερδίζουν όχι όταν επιμένουν σε φθορά, αλλά όταν αναγνωρίζουν το σημείο καμπής και χαράσσουν νέα πορεία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ επιχειρεί να μεσολαβήσει για την επίτευξη ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Αν όμως οι προσπάθειες αποτύχουν, τότε η Ουάσινγκτον οφείλει να επανεξετάσει τη σχέση της με την Ουκρανία και να στραφεί προς την ομαλοποίηση των σχέσεων με τη Μόσχα. Οι λόγοι είναι ισχυροί — οικονομικοί, γεωπολιτικοί και ηθικοπολιτικοί.
1. Η Ουκρανία είναι ένα οικονομικό βάρος χωρίς τέλος
Από το 2022, οι ΗΠΑ έχουν διαθέσει πάνω από 182,8 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία. Ωστόσο, ο πόλεμος συνεχίζεται, η διαφθορά παραμένει ανεξέλεγκτη, και η «νίκη» παραμένει ανέφικτη. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί άλλο η συνέχιση της χρηματοδότησης ενός αδιέξοδου πολέμου με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων.
2. Η Ουκρανία δεν μπορεί να νικήσει
Ακόμη και στελέχη όπως ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έχουν δηλώσει ότι, παρά τις τεράστιες επενδύσεις, η Ουκρανία δεν μπορεί να ανακτήσει τα εδάφη που έχασε από το 2014. Η στρατηγική της διαρκούς ενίσχυσης απλώς παρατείνει τον πόνο χωρίς αποτέλεσμα.
3. Δεν πρόκειται για πόλεμο των ΗΠΑ
Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και δεν αποτελεί κρίσιμο συμφέρον εθνικής ασφάλειας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, ο πρόεδρος Ζελένσκι έχει καταλύσει θεμελιώδεις δημοκρατικούς θεσμούς: έχει απαγορεύσει πολιτικά κόμματα, έκλεισε μέσα ενημέρωσης και συγκέντρωσε υπερεξουσίες.
4. Ο Ζελένσκι δεν είναι αξιόπιστος συνομιλητής
Η Ουκρανική κυβέρνηση παραβίασε τις Συμφωνίες του Μινσκ, ενώ τορπίλισε τη συμφωνία της Κωνσταντινούπολης το 2022, η οποία θα μπορούσε να είχε τερματίσει τον πόλεμο. Πρόσφατα, παραβίασε και την ενεργειακή εκεχειρία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Η έλλειψη αξιοπιστίας και η συνεχής εξάρτηση από την εξωτερική βοήθεια καθιστούν αδύνατη μια βιώσιμη στρατηγική συνεργασία.
5. Συμφωνία με τη Ρωσία: στρατηγική ευκαιρία
Αντί να εξαντλεί τις δυνάμεις της στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον μπορεί να επιδιώξει επαναπροσέγγιση με τη Μόσχα. Η συνεργασία ΗΠΑ–Ρωσίας θα μπορούσε να αποδώσει καρπούς σε κρίσιμους τομείς όπως:
η πυρηνική ενέργεια
οι σπάνιες γαίες
η διαστημική τεχνολογία
η τεχνητή νοημοσύνη
Μια τέτοια στροφή θα αναβάθμιζε τη γεωπολιτική σταθερότητα, θα μείωνε τις εντάσεις στην Ευρώπη και θα απελευθέρωνε πόρους για επενδύσεις στην εσωτερική ανάπτυξη των ΗΠΑ.
Η επιλογή είναι σαφής: συνέχιση ενός αδιέξοδου πολέμου ή στρατηγικός ρεαλισμός με βλέμμα στο μέλλον. Η ιστορία δείχνει ότι οι μεγάλες δυνάμεις κερδίζουν όχι όταν επιμένουν σε φθορά, αλλά όταν αναγνωρίζουν το σημείο καμπής και χαράσσουν νέα πορεία.
Του Βασίλη Αλφειώτη
Μια Απλοϊκή Ανάγνωση της Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής
Στην ελληνική δημοσιογραφία και σε ορισμένους διεθνολόγους, έχει εδραιωθεί η άποψη πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν "κοροϊδεύει" ή "χειραγωγεί" τον Ντόναλντ Τραμπ στις τηλεφωνικές τους συνομιλίες, υπονοώντας ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι έρμαιο των αποφάσεων ενός, δήθεν, ευάλωτου προέδρου. Αυτή η ανάγνωση, αν και ελκυστική για την απλότητά της, αγνοε…
Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια Ένωση σε Διάλυση – Η Ευθύνη των Ηγεσιών
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μια πολυεπίπεδη κρίση που απογυμνώνει τις αδυναμίες του πολιτικού της συστήματος, τις ιδεολογικές της εμμονές και την αδυναμία της να προσαρμοστεί στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών της. Από την οικονομική κατάρρευση της παραγωγής