Πρόταση Πούτιν για Άμεσες Διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη

Τι λέει ο Τραμπ και γιατί η Ουκρανία διστάζει

Σε μια καθοριστική στιγμή για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν πρότεινε στις 12 Μαΐου την έναρξη άμεσων ειρηνευτικών συνομιλιών χωρίς προϋποθέσεις με την ουκρανική πλευρά στην Κωνσταντινούπολη, στις 15 Μαΐου. Η πρόταση συνοδεύτηκε από διαβεβαιώσεις ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να συζητήσει τις "βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης", επιδιώκοντας μια μακροπρόθεσμη και σταθερή ειρήνη.

Την πρωτοβουλία αυτή χαιρέτισε δημοσίως ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δήλωσε ότι η Ουκρανία "θα πρέπει να συμφωνήσει άμεσα", τονίζοντας ότι μια τέτοια ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.

Γιατί έχει σημασία η τοποθέτηση Τραμπ;

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι αν εκλεγεί ξανά, θα "τερματίσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες", αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα επιδιώξει άμεση διαπραγμάτευση με τη Ρωσία. Η υποστήριξή του στην πρόταση Πούτιν επιβεβαιώνει το εναλλακτικό πλαίσιο πολιτικής που εκπροσωπεί έναντι της γραμμής του Λευκού Οίκου, που συνεχίζει να προκρίνει την πλήρη υποστήριξη προς το Κίεβο.

Η στάση της Ουκρανίας

Η κυβέρνηση Ζελένσκι, από την πλευρά της, έθεσε ως προϋπόθεση για διαπραγματεύσεις την υιοθέτηση από τη Ρωσία μιας 30ήμερης εκεχειρίας υπό τους όρους της Ουκρανίας. Παράλληλα, επιμένει στη λεγόμενη "ειρηνευτική φόρμουλα Ζελένσκι", η οποία προϋποθέτει την πλήρη αποχώρηση της Ρωσίας από τα κατεχόμενα εδάφη.

Η Ρωσία, ωστόσο, δηλώνει πως τέτοιες προϋποθέσεις είναι ανεφάρμοστες και απορρίπτει κάθε μορφή ετεροβαρούς εκεχειρίας που επιτρέπει στην Ουκρανία και τους συμμάχους της να ενισχύονται στρατιωτικά.

Διπλωματικές ανισορροπίες και γεωπολιτικό κόστος

Παρά το γεγονός ότι η Δύση επίσημα καλεί σε ειρηνευτική επίλυση, αρκετοί αναλυτές σημειώνουν ότι οποιαδήποτε ρωσο-ουκρανική προσέγγιση, χωρίς τον έλεγχο των ευρωατλαντικών δομών, θεωρείται ανεπιθύμητη. Ορισμένοι μάλιστα βλέπουν τις αντιδράσεις στο άνοιγμα Πούτιν ως απόδειξη ότι στρατηγικά συμφέροντα υπερισχύουν της ειρήνης, με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ να διστάζουν να ενθαρρύνουν διαπραγματεύσεις που θα απέκλειαν ή θα περιόριζαν την επιρροή τους.

---