Η στρατηγική Τραμπ για τη Ρωσία υπό αμφισβήτηση: «Το να τη γοητεύσεις δεν αρκεί»

Geopolitics-News.gr | Ανάλυση

Η προσέγγιση του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στη Μόσχα δέχεται αυξανόμενη αμφισβήτηση από διπλωμάτες και πρώην συμβούλους ασφαλείας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η βασική κριτική: η ιδέα ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν απλώς και μόνο μέσω προσωπικής «γοητείας» και πίεσης προς τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι αφελής και ανεπαρκής.

Οι επικρίσεις

Σε δηλώσεις του στη Financial Times, ο πρώην Γερμανός πρέσβης στις ΗΠΑ Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ χαρακτήρισε «απλουστευτική» τη λογική Τραμπ να αποσπάσει συμβιβασμό από τη Ρωσία πιέζοντας την Ουκρανία. Παράλληλα, ο Έρικ Γκριν, πρώην συνεργάτης του Μπάιντεν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, τόνισε:

«Ο Τραμπ βλέπει πλέον ότι ο Πούτιν δεν ανταποκρίνεται. Δεν 'παίζει μπάλα'.»

Ο πρώην αξιωματούχος του NSC Τόμας Γκρέιαμ προειδοποίησε πως κάθε προσπάθεια επανεκκίνησης των σχέσεων ΗΠΑ–Ρωσίας είναι καταδικασμένη αν δεν προηγηθεί επίλυση του ουκρανικού ζητήματος:

«Τα διακυβεύματα είναι τεράστια. Αν αποσυρθεί από την Ουκρανία, θα μοιάζει με καθαρή αποτυχία. Και αυτό δεν το αντέχει.»

Η πραγματικότητα στο πεδίο

Η Ρωσία συνεχίζει να ενισχύει τη θέση της στο μέτωπο, διαθέτοντας υπεροπλία και πλεονέκτημα πυρομαχικών, ενώ η Ουκρανία εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη βραδυκίνητη βοήθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, μια εσπευσμένη αποχώρηση στήριξης εκ μέρους των ΗΠΑ θα άφηνε ιστορικά και ηθικά εκτεθειμένη την Ουάσιγκτον.

Η επιμονή του Τραμπ ότι μπορεί να φέρει «νίκη μέσω διαπραγμάτευσης» δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις ασφαλείας ή στρατηγικής απεμπλοκής. Η ιδέα ότι ο Πούτιν θα προσφέρει παραχωρήσεις με αντάλλαγμα ένα «χαμόγελο» ή συμφωνία κορυφής αντιφάσκει με την πορεία της σύγκρουσης από το 2022 και μετά.

Γεωπολιτικές επιπτώσεις

Μια πιθανή αποστασιοποίηση των ΗΠΑ από το Κίεβο θα προκαλούσε:

• Ενίσχυση του ρωσικού αφηγήματος περί παρακμής της δυτικής υποστήριξης

• Αποσταθεροποίηση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και του ΝΑΤΟ

• Πλήγμα στην αξιοπιστία των ΗΠΑ ως παγκόσμιου εγγυητή

Παράλληλα, θα ενθάρρυνε άλλες αυταρχικές δυνάμεις να υιοθετήσουν επιθετικές πολιτικές, θεωρώντας ότι η αμερικανική αποτροπή έχει υποχωρήσει.

Συμπέρασμα

Η στρατηγική Τραμπ έναντι της Ρωσίας, αν και επικοινωνιακά εντυπωσιακή, στερείται στρατηγικού ρεαλισμού. Η απλή «γοητεία» ή πίεση στην Ουκρανία δεν επαρκεί για να ανατρέψει τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Οποιαδήποτε προσπάθεια αποκατάστασης σχέσεων με τη Μόσχα θα πρέπει να στηριχθεί σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων πλευρών — και όχι σε πολιτική θεάματος.

Geopolitics-News.gr

---