Ο Τελικός Λογαριασμός του Τραμπ: Το Φιάσκο του Εμπορικού Πολέμου με την Κίνα

Του Βασίλη Αλφειώτη | Geopolitics-News.gr

Με θόρυβο ξεκίνησε και με ψίθυρο τελειώνει ο πολυδιαφημισμένος εμπορικός πόλεμος του Ντόναλντ Τραμπ με την Κίνα. Από τις απειλές και τους επιθετικούς δασμούς που στόχευαν να «γονατίσουν το Πεκίνο», η κυβέρνηση Τραμπ αναγκάστηκε τελικά να κάνει στροφή 180 μοιρών, αποσύροντας το μεγαλύτερο μέρος των επιβαρύνσεων στις κινεζικές εισαγωγές.

Το αποτέλεσμα; Ένα διπλωματικό φιάσκο με πολιτικό κόστος και καμία απτή στρατηγική νίκη.

Η «Μεγάλη Αντιπαράθεση» που Δεν Ήρθε Ποτέ

Από το 2018 έως και το 2025, ο Ντόναλντ Τραμπ παρουσίαζε την εμπορική πολιτική του απέναντι στην Κίνα ως «πατριωτικό καθήκον». Με σειρά από δημόσιες δηλώσεις, απειλές και tweets, προανήγγειλε έναν οικονομικό πόλεμο που θα «έβαζε τέλος στην κλοπή των ΗΠΑ από την Κίνα».

Μερικά αποσπάσματα του ιδίου:

• «Η Κίνα είναι ο αρχικλέφτης του αιώνα».

• «Οι δασμοί είναι το μεγάλο μας όπλο».

• «Η Κίνα μας παρακαλά για συμφωνία».

Κι όμως, λίγους μήνες μετά την τελευταία έξαρση δασμών (που έφτασαν μέχρι και 245% σε ορισμένα αγαθά), οι ΗΠΑ υποχώρησαν αθόρυβα, μειώνοντας τους δασμούς στο 30%. Η Κίνα απάντησε ανάλογα, περιορίζοντας και εκείνη τα αντίμετρα.

Οικονομικό Κόστος και Πολιτική Δυσφήμιση

Ο «πόλεμος» αυτός:

• Δεν περιόρισε το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα.

• Επιβάρυνε τις αμερικανικές επιχειρήσεις και καταναλωτές.

• Οδήγησε σε αύξηση τιμών βασικών προϊόντων.

• Δημιούργησε παγκόσμια αβεβαιότητα, επηρεάζοντας τις αγορές.

Η Κίνα, από την πλευρά της, όχι μόνο δεν απομονώθηκε αλλά ενίσχυσε τους εμπορικούς της δεσμούς με χώρες της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και του ASEAN.

Μια Πολυπολική Πραγματικότητα που ο Τραμπ Παρερμήνευσε

Το βασικό στρατηγικό λάθος της πολιτικής Τραμπ ήταν η υπερεκτίμηση της αμερικανικής ισχύος σε έναν κόσμο που αλλάζει. Η Κίνα δεν είναι απλώς ένας εμπορικός εταίρος – είναι συστημικός ανταγωνιστής, τεχνολογικός κολοσσός και στρατηγικός πυλώνας στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο.

Αντί για «απομόνωση της Κίνας», ο Τραμπ κατέληξε να την ενισχύει, αναγκάζοντάς την να επιταχύνει την απεξάρτησή της από τις ΗΠΑ.

Επίλογος: Το "Art of the Deal" Δεν Εφαρμόζεται στην Γεωπολιτική

Το αφήγημα του σκληρού διαπραγματευτή κατέρρευσε κάτω από το βάρος της πολυπλοκότητας των παγκόσμιων σχέσεων. Ο Τραμπ απέτυχε να επιβάλει όρους σε έναν αντίπαλο που ούτε απομονώθηκε, ούτε υπέκυψε, αλλά αντεπιτέθηκε έξυπνα και με στρατηγική υπομονή.

Η πραγματική ζημιά είναι στην αξιοπιστία των ΗΠΑ. Και αυτό, ενδεχομένως, να στοιχίσει πιο ακριβά απ’ ό,τι οι ίδιοι οι δασμοί.

---