Οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί ίσως κατέστησαν την ιρανική πυρηνική βόμβα αναπόφευκτη
Συντάκτης: Geopolitics News
Σε μια δραματική ανάλυση, ο απόστρατος Ρώσος συνταγματάρχης Βίκτορ Λίτοβκιν υποστηρίζει ότι οι πρόσφατοι αμερικανικοί βομβαρδισμοί στο Ιράν όχι μόνο απέτυχαν να αποτρέψουν ένα ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, αλλά ίσως το κατέστησαν αναπόφευκτο. «Ένα πράγμα είναι σίγουρο», δηλώνει ο Λίτοβκιν: «Μετά απ’ ό,τι έκαναν οι ΗΠΑ, το Ιράν – που δεν ήθελε πριν την ατομική βόμβα – τώρα οδεύει σχεδόν με ταχύτητα φωτός προς αυτήν. Αν όχι σήμερα, τότε αύριο. Κατάλαβαν πως το μόνο που εγγυάται προστασία από τέτοιους βομβαρδισμούς είναι η πυρηνική βόμβα».
Ο Λίτοβκιν φέρνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Βόρεια Κορέα, τονίζοντας: «Κανείς δεν την αγγίζει – ακριβώς λόγω του πυρηνικού της οπλοστασίου». Η δήλωση αυτή υποδηλώνει ότι η πυρηνική αποτροπή αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη ασπίδα έναντι στρατιωτικών επεμβάσεων από ισχυρότερες δυνάμεις. Ο Ρώσος συνταγματάρχης προχωρά ακόμη παραπέρα, δηλώνοντας ότι πλέον «κανένας Αγιατολάχ δεν θα τολμήσει να εκδώσει φετφά ενάντια στην κατασκευή πυρηνικών όπλων», αναφερόμενος στην ιστορική θρησκευτική απαγόρευση που είχε εκδώσει ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, κατά της ανάπτυξης πυρηνικών όπλων.
Αν υπήρξαν ζημιές ή όχι, έχει πλέον μικρή σημασία
Στη διαμάχη που μαίνεται μεταξύ του Πενταγώνου, του Λευκού Οίκου και των ΜΜΕ σχετικά με το αν προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στις ιρανικές εγκαταστάσεις – και ειδικότερα στο υπόγειο εργοστάσιο εμπλουτισμού του Φορντό – ο Λίτοβκιν είναι κατηγορηματικός. «Δεν έχει σημασία αν υπήρξαν ζημιές. Το ζήτημα είναι ότι ο Τραμπ καυχιέται ότι “τελείωσε” το θέμα του πυρηνικού υλικού του Ιράν, ενώ από διαρροές πληροφοριών προκύπτει ότι αυτό δεν αποδεικνύεται πουθενά», τονίζει.
Αυτό που θεωρείται ακόμη πιο ανησυχητικό είναι η αβεβαιότητα σχετικά με την τύχη του εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν. «Δεν γνωρίζουμε καν αν το Ιράν είχε απομακρύνει το εμπλουτισμένο ουράνιο από το Φορντό – και πού μπορεί να βρίσκεται αυτό τώρα. Ίσως και στο Πακιστάν», λέει ειρωνικά ο Λίτοβκιν, υπονοώντας την πιθανότητα μεταφοράς του σε ασφαλέστερες τοποθεσίες ή ακόμη και σε άλλες χώρες.
Συμπέρασμα: Η πυρηνική βόμβα ως ασπίδα
Αν ο αρχικός στόχος της Ουάσινγκτον ήταν να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την ιρανική βόμβα, το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν το ακριβώς αντίθετο. Οι βομβαρδισμοί ενδέχεται να έχουν ενισχύσει την πεποίθηση στην Τεχεράνη ότι χωρίς πυρηνική ισχύ, το Ιράν παραμένει ευάλωτο σε εξωτερικές επεμβάσεις. Αυτό μπορεί να ωθήσει το Ιράν να αποκτήσει αυτό που έως πρόσφατα προσποιούταν ότι δεν επιδιώκει: ένα πυρηνικό οπλοστάσιο, όχι ως επιθετικό εργαλείο, αλλά ως ύστατη ασπίδα προστασίας. Η στρατηγική των ΗΠΑ, αντί να εκφοβίσει, ίσως επιτάχυνε την πορεία του Ιράν προς την απόκτηση της πυρηνικής βόμβας, με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια.
