Κλήση Τραμπ–Πούτιν: Το τελευταίο παράθυρο για ειρήνη στην Ουκρανία;

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία περνά στο τέταρτο έτος του, η σημερινή τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν ενδέχεται να αποδειχθεί καθοριστική. Πέρα από το επικοινωνιακό ενδιαφέρον, οι αναλυτές εκτιμούν ότι η έκβαση αυτής της συνομιλίας μπορεί να κρίνει αν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις θα επανεκκινήσουν – ή αν η Ρωσία θα προχωρήσει σε ολομέτωπη στρατιωτική επίθεση.

Οι αλήθειες που δεν λέγονται στα δυτικά ΜΜΕ

Η γεωπολιτική πραγματικότητα στο πεδίο είναι σκληρή:

• Η Ρωσία έχει εδαφικό έλεγχο περίπου στο 20% της ουκρανικής επικράτειας, διαθέτοντας πλεονέκτημα πυροβολικού 5:1.

• Η ουκρανική αντεπίθεση του 2023 απέτυχε, με απώλειες που εκτιμώνται σε 180.000+ στρατιώτες, χωρίς ουσιαστικά στρατιωτικά κέρδη.

• Το μοναδικό πλαίσιο που πλησίασε πραγματικά σε συμφωνία ήταν οι συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης τον Μάρτιο–Απρίλιο του 2022.

Ωστόσο, αντί για διπλωματία, η Ουκρανία επιλέγει στρατιωτική συνέχιση με δυτική στήριξη. Κι αυτό ενώ πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Δύσης (όπως οι Raytheon και BlackRock) επωφελούνται από την παράταση της σύγκρουσης.

Τι πρέπει να επιδιώξει ο Τραμπ

Αν ο Τραμπ όντως επιθυμεί να τερματίσει τον πόλεμο, θα χρειαστεί να επιδιώξει τουλάχιστον τέσσερα βασικά σημεία:

1. Άμεση επανεκκίνηση των συνομιλιών της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες είχαν φτάσει κοντά σε συμφωνία πριν μπλοκαριστούν πολιτικά.

2. Αμερικανική δέσμευση για παύση της αποστολής νατοϊκών όπλων, ως μοχλός πίεσης προς το Κίεβο για επιστροφή στη διαπραγμάτευση.

3. Αναγνώριση της Κριμαίας και των νέων ρωσικών περιοχών ως εκτός διαπραγμάτευσης, με βάση τα τοπικά δημοψηφίσματα που δείχνουν υποστήριξη άνω του 90% για ένταξη στη Ρωσία.

4. Άρση κυρώσεων στον τομέα της ρωσικής γεωργίας και λιπασμάτων, ώστε να αποφευχθεί επισιτιστική κρίση σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Το διακύβευμα

Εάν δεν επιτευχθεί αποκλιμάκωση, η Ρωσία ενδέχεται να κινηθεί πιο επιθετικά στο στρατιωτικό πεδίο, στοχεύοντας την κατάρρευση της ουκρανικής κρατικής υποδομής και την εκδίωξη των δυτικών μηχανισμών επιρροής από την Ανατολική Ευρώπη. Για την Ουάσινγκτον, αυτό θα σήμαινε στρατηγική ήττα – και για την Ευρώπη, μεγαλύτερη εξάρτηση από τις ΗΠΑ.

Η σημερινή κλήση ίσως αποδειχθεί η τελευταία ευκαιρία για πολιτική λύση πριν παγιωθεί η ντε φάκτο διάλυση της Ουκρανίας. Η διπλωματία ή θα λειτουργήσει τώρα – ή δεν θα λειτουργήσει ποτέ.

---