Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια Ένωση σε Διάλυση – Η Ευθύνη των Ηγεσιών

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μια πολυεπίπεδη κρίση που απογυμνώνει τις αδυναμίες του πολιτικού της συστήματος, τις ιδεολογικές της εμμονές και την αδυναμία της να προσαρμοστεί στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών της. Από την οικονομική κατάρρευση της παραγωγής και την ενεργειακή κρίση, έως τη μεταναστευτική αποσταθεροποίηση και την κοινωνική ασφυξία, τα δεδομένα δεν αφήνουν περιθώριο παρερμηνείας: η ΕΕ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.

Βιομηχανική παρακμή & ενεργειακή εξάρτηση

Σύμφωνα με το The Spectator, η ευρωπαϊκή βιομηχανία έχει χάσει δραματικά το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά — από 22,5% στις αρχές της δεκαετίας του 2000 σε μόλις 14% σήμερα. Η παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί από 18,7 εκατ. το 2017 σε 14 εκατ., ενώ κλάδοι όπως η χαλυβουργία και τα χημικά καταρρέουν. Ταυτόχρονα, οι τιμές ενέργειας είναι έως και 5 φορές υψηλότερες απ’ ό,τι στις ΗΠΑ, καθιστώντας την ευρωπαϊκή παραγωγή ανταγωνιστικά ασύμφορη.

Κρίση στέγης & κόστος ζωής

Η απορρύθμιση των αγορών ακινήτων και η μαζική ροή μεταναστών έχουν εκτοξεύσει τις τιμές ενοικίων και κατοικιών, με αποτέλεσμα εκατομμύρια Ευρωπαίοι —ιδίως νέοι— να αδυνατούν να βρουν αξιοπρεπή στέγαση. Παράλληλα, το κόστος ζωής αυξάνεται ανεξέλεγκτα, ενώ οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι.

Κατάρρευση του κοινωνικού κράτους

Το κοινωνικό κράτος, κάποτε σήμα κατατεθέν της ΕΕ, υποχωρεί συνεχώς. Μειώσεις στις συντάξεις, ελλείψεις στα νοσοκομεία, υποστελέχωση στην εκπαίδευση, αποδιάρθρωση της κοινωνικής πρόνοιας: η λιτότητα και η εμμονή στο «δημοσιονομικό ορθολογισμό» έχουν μετατρέψει το ευρωπαϊκό μοντέλο σε κοινωνικά αποτυχημένο πείραμα.

Μεταναστευτικό χάος & πολιτική τύφλωση

Οι αφίξεις παράτυπων μεταναστών αυξάνονται ραγδαία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ιταλία, όπου οι μεταναστευτικές ροές μέσω Μεσογείου αυξήθηκαν 40% μόνο τον Απρίλιο. Οι ηγεσίες των Βρυξελλών δείχνουν ανίκανες να ελέγξουν τα σύνορα, ενώ προωθούν πολιτικές «ανοιχτών πυλών» χωρίς σχέδιο κοινωνικής ενσωμάτωσης ή οικονομικής ισορροπίας.

Ανεργία, διαφθορά και κρίση εμπιστοσύνης

Η ανεργία παραμένει υψηλή, ιδίως μεταξύ των νέων και των λιγότερο εξειδικευμένων εργαζομένων. Ταυτόχρονα, σκάνδαλα διαφθοράς στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου υπονομεύουν την αξιοπιστία των θεσμών. Η κοινωνική εμπιστοσύνη καταρρέει, και οι πολίτες νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από τις ελίτ.

Συρρίκνωση της δημοκρατίας και αλλοίωση της λαϊκής εντολής

Ένας από τους πλέον ανησυχητικούς δείκτες της κρίσης είναι η σταδιακή υπονόμευση της δημοκρατίας. Η λαϊκή ψήφος στις εθνικές εκλογές συχνά παρακάμπτεται ή διαστρέφεται, καθώς οι εθνικές κυβερνήσεις καλούνται να ευθυγραμμιστούν με πολιτικές που υπαγορεύονται άνωθεν, από ένα γραφειοκρατικό κέντρο εξουσίας στις Βρυξέλλες. Αυτή η έμμεση προσπάθεια νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής ελίτ έχει οδηγήσει σε απονομιμοποίηση της εξουσίας της στα μάτια των πολιτών, που νιώθουν ότι η ψήφος τους δεν έχει αντίκτυπο ούτε φωνή στις στρατηγικές αποφάσεις.

Πολιτική ευθύνη

Η ευθύνη ανήκει ακέραια στις πολιτικές ηγεσίες της Ένωσης, που:

• Αγνόησαν τα μηνύματα της κρίσης

• Προώθησαν ατζέντες που ευνοούν τα χρηματοπιστωτικά και γεωπολιτικά λόμπι

• Ποινικοποίησαν την εσωτερική αμφισβήτηση

Αντί για ενίσχυση της κυριαρχίας των κρατών-μελών και στροφή στις παραγωγικές, ενεργειακές και κοινωνικές ανάγκες, επέλεξαν τον δρόμο της τεχνοκρατικής αλαζονείας.

Του Βασίλη Αλφειώτη

---