Η Φαβιανή Στρατηγική της Ρωσίας: Το Παιχνίδι του Χρόνου και της Εξάντλησης στην Ουκρανία

Η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει μετατραπεί σε έναν ανταγωνισμό αντοχής, όπου ο Πούτιν εφαρμόζει μια στρατηγική Φαβιανή — ένα πλάνο 2.200 ετών, που πήρε το όνομά του από τον Ρωμαίο στρατηγό Φάβιο Μάξιμο. Αντί να αναζητά αποφασιστικές νίκες, η Μόσχα επιλέγει να εξαντλήσει την Ουκρανία μέσω συστηματικής πίεσης, αποδυναμώνοντας τόσο το μέτωπο όσο και το ηθικό της.

---

Η Ιστορική Προέλευση: Ο Φάβιος Μάξιμος και η Τέχνη της Αποφυγής

Το 217 π.Χ., ο Φάβιος Μάξιμος αντιμετώπισε τον Αννίβα στην Ιταλία, αποφεύγοντας άμεσες συγκρούσεις και αντ’ αυτού χρησιμοποιώντας τακτικές καταστροφής εφοδίων και εξάντλησης. Η στρατηγική αυτή, γνωστή ως «Φαβιανή», βασίζεται σε τρεις πυλώνες:

1. Αποφυγή μετωπικών μαχών

2. Σαπίζοντας τις γραμμές ανεφοδιασμού του εχθρού

3. Αξιοποίηση του χρόνου ως όπλου

Ο Πούτιν, φαίνεται να έχει υιοθετήσει αυτό το παλιό εγχειρίδιο, προσαρμόζοντάς το στις σύγχρονες τεχνολογικές και γεωπολιτικές πραγματικότητες.

---

Η Σύγχρονη Εκδοχή: Πώς Εφαρμόζει η Ρωσία τη Φαβιανή Στρατηγική

1. Αποφυγή Αποφασιστικών Συγκρούσεων: Το Πυροβολικό ως Κύριο Όπλο

Αντί για μαζικές εδαφικές προεκτάσεις, η Ρωσία εστιάζει σε σταθερό βομβαρδισμό με πυροβολικό, drones (όπως τα Shahed-136), και οχυρωμένες γραμμές άμυνας. Στο Αβντίιβκα και το Μπαχμούτ, αυτή η τακτική οδήγησε σε τεράστιες απώλειες για την Ουκρανία, ακόμα και με ανθρώπινό κόστος για τη Ρωσία.

• Στόχος: Διάβρωση της ουκρανικής αντοχής χωρίς να ρισκάρει μεγάλες απώλειες σε άρματα ή πεζικό.

2. Σαπίζοντας τις Γραμμές Ανέλασης: Η Ευπάθεια της Δυτικής Βοήθειας

Η Ουκρανία εξαρτάται κρίσιμα από δυτικά όπλα, τα οποία πρέπει να διανέμονται μέσω μακρών και ευάλωτων διαδρόμων. Η Ρωσία χτυπά:

• Σιδηροδρομικούς κόμβους (π.χ. Λβιβ, Οδησσός).

• Αποθήκες όπλων (π.χ. πυραυλικές επιθέσεις σε Ντολγκιντσέ).

• Ηλεκτρικό δίκτυο (μαυρίσματα τον χειμώνα).

«Κάθε οβίδα HIMARS που φτάνει στην Ουκρανία πρέπει να ταξιδέψει 1.500 χλμ. από την Πολωνία — κάθε χιλιόμετρο είναι ευκαιρία για καταστροφή», σημειώνει ένας δυτικός αξιωματικός.

3. Ο Χρόνος ως Όπλο: Η Αριθμητική της Εξάντλησης

Οι αριθμοί δείχνουν μια σκληρή πραγματικότητα:

• Ουκρανία: 880.000 στρατιώτες (σύμφωνα με τον Ζελένσκι), αλλά μόνο ~200.000 σε μονάδες πρώτης γραμμής.

• Ρωσία: 640.000 στρατιώτες, με ~400.000 σε επιθετικούς ρόλους, ενισχυμένοι από μισθοφόρους (Wagner) και συνεχή κινητοποίηση.

Η Ρωσία παράγει 2.5 εκατ. οβίδες ετησίως, ενώ η Δύση προσπαθεί να ανεβάσει την παραγωγή της σε 1.2 εκατ. — μια διαφορά που γίνεται αντιληπτή στο μέτωπο.

---

Το Κόστος για την Ουκρανία: Αντίσταση υπό Πίεση

Η στρατηγική Φαβιανή δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο για την Ουκρανία:

• Οικονομία: Το 30% του ΑΕΠ δαπανάται για άμυνα.

• Κοινωνία: 6.5 εκατ. πρόσφυγες, και συνεχής μετανάστευση νέων.

• Δυτική Στήριξη: Η πολιτική αβεβαιότητα (π.χ. εκλογές στις ΗΠΑ, ΕΕ) απειλεί τη ροή όπλων.

«Δεν χρειάζεται να κερδίσουμε γρήγορα. Αρκεί να μην χάσουμε», δήλωσε πρόσφατα ο Σέργκει Σοϊγκού, Ρώσος υπουργός Άμυνας.

---

Το Μεγάλο Ερώτημα: Μπορεί η Ουκρανία να Αντέξει;

Οι στρατηγοί της Δύσης πιέζουν για ταχείες αντιπερισπασμούς (π.χ. χτύπημα στη Κριμαία) για να σπάσει η ρωσική στρατηγική. Ωστόσο, η έλλειψη αεροπορικής υπεροχής και η μειωμένη παραγωγή πυρομαχικών περιορίζουν τις επιλογές της Ουκρανίας.

---

Συμπέρασμα: Ένας Πόλεμος Αντοχής με Παγκόσμιες Προεκτάσεις

Ο Πούτιν δεν αναζητά τη «νίκη» με την κλασική έννοια, αλλά την κατάρρευση της ουκρανικής θέλησης για αντίσταση. Η στρατηγική Φαβιανή μετατρέπει τον πόλεμο σε έναν μαραθώνιο όπου ο χρόνος, οι πόροι και η ψυχολογία καθορίζουν τον νικητή. Η απάντηση της Δύσης σε αυτό το παιχνίδι εξάντλησης θα καθορίσει όχι μόνο το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά και τη γεωπολιτική ισορροπία του 21ου αιώνα.

Διακύβευμα: Αν η Ρωσία επιτύχει, θα ενισχύσει το μήνυμα ότι η ωμή αριθμητική υπεροχή και η αυταρχική υπομονή μπορούν να υπερβούν τη δυτική τεχνολογική και ηθική υπεροχή.

---