Ζώνη Ασφαλείας 100 χλμ.: Η Ρωσία επαναφέρει σοβιετικό δόγμα για τη θωράκιση των συνόρων της

Πίσω από τις πρόσφατες επιχειρησιακές κινήσεις της Μόσχας κρύβεται η ψυχρή στρατηγική της αποτροπής και της πρόληψης — όχι απλώς επιθετικότητα

Η στρατηγική της Ρωσίας για τη δημιουργία μιας «ζώνης ασφαλείας» βάθους 100 χιλιομέτρων στα σύνορα με την Ουκρανία δεν αποτελεί στιγμιαία αντίδραση ή πολιτική επίδειξη ισχύος. Αντίθετα, βασίζεται σε ένα παλιό σοβιετικό δόγμα προληπτικής άμυνας, που σκοπό έχει την αποστρατιωτικοποίηση του μετώπου και την απόσυρση του πυρός του ΝΑΤΟ από ζωτικές ρωσικές περιοχές.

Η επιχειρησιακή λογική

Ο απόστρατος συνταγματάρχης Ανατόλι Ματβιϊτσούκ, βετεράνος της Αφγανιστάν και της Συρίας, εξηγεί ότι η απόσταση των 100 χλμ. δεν είναι αυθαίρετη:

"Τα δυτικά συστήματα πυροβολικού φτάνουν τα 70 χλμ. προσθέτεις 30 χλμ. περιθώριο ασφαλείας — και έχεις μια ασφαλή ζώνη βάθους 100 χιλιομέτρων."

Το μοντέλο θυμίζει το σοβιετικό σχέδιο δράσης στο Αφγανιστάν, όταν η ΕΣΣΔ επιχειρούσε να ελέγξει παραμεθόριες περιοχές για να προστατεύσει στρατηγικά σημεία στο εσωτερικό.

Περιοχές-κλειδιά

Η σχεδιαζόμενη ζώνη περιλαμβάνει τις ουκρανικές περιφέρειες:

• Σούμι

• Τσερνίχιβ

• Ντνιπροπετρόφσκ

• Χάρκοβο

Πρόκειται για περιοχές που συνορεύουν τόσο με το παλιό ρωσικό έδαφος όσο και με τις ενσωματωμένες (de facto) περιοχές Ντονμπάς, Χερσώνα, Ζαπορόζιε και Κριμαία.

Τέλος στην παρουσία του Κιέβου

Ο Ματβιϊτσούκ δηλώνει ξεκάθαρα ότι στη ζώνη αυτή:

"Ουκρανοί μπορεί να ζουν και να καλλιεργούν — αλλά διοίκηση από το Κίεβο δεν θα υπάρχει. Τελεία."

Πρόκειται για μια παραλλαγή της «στρατιωτικής ουδετερότητας» περιοχών, με ήπια κατοχή χωρίς άμεση εδαφική προσάρτηση.

Επιχειρησιακά αποτελέσματα

Η απώθηση των ουκρανικών δυνάμεων κατά 100 χλμ. θα έχει σημαντικές συνέπειες:

• Αδρανοποίηση πυροβολικού και πυραυλικών μονάδων μικρής–μεσαίας εμβέλειας

• Δραστικός περιορισμός επιθέσεων με drones

• Δυσχέρεια αναγνώρισης και επιτήρησης των ρωσικών συνόρων

Παρότι ορισμένες επιθέσεις με μακράς εμβέλειας όπλα ενδέχεται να συνεχιστούν, η βασική δύναμη πυρός του Κιέβου θα εξουδετερωθεί.

Πολιτικό κόστος και προπαγάνδα

Ο Ζελένσκι, σύμφωνα με τη ρωσική ανάγνωση, θα αντιδράσει με όρους επικοινωνίας:

"Θα κλάψει για ‘κατοχή’, θα φωνάξει για το διεθνές δίκαιο — αλλά η ρωσική ηγεσία δεν θα κάνει πίσω," αναφέρει ο Ματβιϊτσούκ.

Συμπέρασμα

Η ζώνη ασφαλείας των 100 χλμ. δεν αποτελεί νέο φαινόμενο αλλά επαναφορά δοκιμασμένων σοβιετικών προτύπων αμυντικής προβολής. Σε συνδυασμό με το αφήγημα της «προστασίας των ρωσικών πληθυσμών», προσφέρει στο Κρεμλίνο στρατηγικό πλεονέκτημα και πολιτική κάλυψη, σε μια περίοδο όπου το μέτωπο βαθαίνει και η φθορά του ουκρανικού στρατεύματος εντείνεται.

---