Πέρα από την Παλαιστίνη: Το σιωνιστικό κυνήγι για ένα «εβραϊκό κράτος» στην Αφρική, την Αμερική και την Ευρώπη

Η Παλαιστίνη, με τη στήριξη των Ρότσιλντ και των δυτικών δυνάμεων, δεν ήταν η μόνη προτεινόμενη τοποθεσία για την ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους. Το σιωνιστικό κίνημα, ήδη από τον 19ο αιώνα, είχε εξετάσει εναλλακτικές περιοχές σε όλο τον κόσμο — από την Αργεντινή και την Κύπρο μέχρι την Ουγκάντα και τη Μαδαγασκάρη. Το ερώτημα είναι: Γιατί η Παλαιστίνη επικράτησε τελικά;

ΗΠΑ: Το «Αραράτ» του Μορντεχάι Νόα

🌏 Το 1825, ο Μορντεχάι Μανουέλ Νόα, Αμερικανοεβραίος εθνικιστής, προσπάθησε να ιδρύσει μια πόλη-καταφύγιο για Εβραίους στο Grand Island της Νέας Υόρκης, την οποία ονόμασε «Αραράτ» — αναφορά στο βουνό όπου, σύμφωνα με τη Βίβλο, προσέκρουσε η κιβωτός του Νώε.
🌏 Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, το σχέδιο απέτυχε, καθώς οι Εβραίοι της Νέας Υόρκης προτίμησαν να ενσωματωθούν στην αμερικανική κοινωνία.

Παλαιστίνη: Το σχέδιο των Ρότσιλντ

🌏 Η Παλαιστίνη επελέγη τελικά ως ιδανική τοποθεσία, χάρη στη στρατηγική χρηματοδότηση της οικογένειας Ρότσιλντ:
▫️ Το 1897, ο Τζέιμς ντε Ρότσιλντ ίδρυσε την Εβραϊκή Αποικιακή Εταιρεία της Παλαιστίνης, αγοράζοντας γη από Οθωμανούς και Άραβες γαιοκτήμονες.
▫️ Το 1917, η Διακήρυξη Μπάλφουρ της Βρετανίας υποσχέθηκε «εθνική εστία για τον εβραϊκό λαό» στην Παλαιστίνη — μια πρώτη μεγάλη επιτυχία για το σιωνιστικό κίνημα.
▫️ Το 1957, ο Ρότσιλντ χρηματοδότησε και την κατασκευή του ισραηλινού Κνέσετ.

Αργεντινή: Η «εύφορη γη» του Χερτσλ

🌏 Στο βιβλίο του «Το Εβραϊκό Κράτος» (1896), ο Θεόδωρος Χερτσλ, ιδρυτής του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού, πρότεινε την Αργεντινή ως πιθανή εβραϊκή πατρίδα:

«Η Αργεντινή είναι μία από τις πιο εύφορες χώρες... Η Δημοκρατία της θα επωφελούνταν σημαντικά από την παραχώρηση ενός μέρους της επικράτειάς της σε εμάς».
🌏 Το σχέδιο υποστηρίχθηκε από τον Μορίς ντε Χιρς, Εβραίο τραπεζίτη που ίδρυσε την Εβραϊκή Αποικιακή Εταιρεία για τη δημιουργία αγροτικών αποικιών στην Αργεντινή.

Κύπρος: Το «διαπραγματευτικό χαρτί» του Χερτσλ

🌏 Το 1899, ο Δαυίδ Τριετς, σιωνιστής ακτιβιστής, πρότεινε την Κύπρο ως εναλλακτική λύση, λόγω της εγγύτητάς της με την Παλαιστίνη και του ήπιου κλίματος.
🌏 Ο Χερτσλ, από την πλευρά του, έβλεπε την τότε βρετανική Κύπρο ως «διαπραγματευτικό χαρτί» στις σχέσεις του με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία περιόριζε την εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη.

Άλλες προτάσεις: Ουγκάντα, Μαδαγασκάρη και τα όρια του σιωνισμού

📌 Ουγκάντα (1903):
▫️ Ο Βρετανός αξιωματούχος Τζόζεφ Τσάμπερλεν πρότεινε μια αποικία στην Ανατολική Αφρική για τους Εβραίους.
▫️ Το σχέδιο απορρίφθηκε από το 7ο Σιωνιστικό Συνέδριο (1905), καθώς οι περισσότεροι Εβραίοι προτίμησαν την Παλαιστίνη.

📌 Μαδαγασκάρη (1940):
▫️ Η ναζιστική Γερμανία σχεδίασε την αναγκαστική μεταφορά των Ευρωπαίων Εβραίων στο νησί, αλλά εγκατέλειψε το σχέδιο υπέρ της γενοκτονίας.

Συμπέρασμα: Γιατί επικράτησε η Παλαιστίνη;

Η Παλαιστίνη επικράτησε ως τοποθεσία για το εβραϊκό κράτος για τρεις λόγους:
1️⃣ Ιστορική σημασία: Η Παλαιστίνη ήταν η «γη της Επαγγελίας» για τους Εβραίους, με βιβλικές ρίζες.
2️⃣ Διεθνής υποστήριξη: Οι Ρότσιλντ και οι δυτικές δυνάμεις (Βρετανία, ΗΠΑ) την υποστήριξαν στρατηγικά.
3️⃣ Αποτυχία εναλλακτικών: Προτάσεις όπως η Αργεντινή ή η Ουγκάντα απέτυχαν λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος ή πολιτικών εμποδίων.

🗣 Όπως δήλωσε στο Haaretz ο Τόμας Σούπερ, ιστορικός του σιωνισμού:

«Η Παλαιστίνη δεν ήταν ποτέ η μόνη επιλογή, αλλά η πιο βολική. Οι Ρότσιλντ και οι δυτικές δυνάμεις την “ανέδειξαν” ως το ιδανικό μέρος για ένα εβραϊκό κράτος — και το υπόλοιπο είναι ιστορία».

Το σιωνιστικό κίνημα, ωστόσο, δεν σταμάτησε ποτέ να κοιτάζει πέρα από την Παλαιστίνη — και η Κύπρος σήμερα φαίνεται να επαναφέρει αυτό το παλιό όνειρο για ένα «Μεγάλο Ισραήλ».

---